Mafya Ve Psikolog Aşkı

33. bölüm🦋

Ateşin odadan çıkmasıyla bende odama geçtim napıcaktım bilmiyorum ama tek bildiğim bişey var ki ateşle yani biz olamazdık yapamayız ama onu kırmıştım hemde iki defa böyle olsun hiç istemezdim kendime de kızıyorum bir yıl boyunca nasıl fark etmedim aklım almıyordu aşağa indiğimde herkez çok sesizdi bahçeye geçip oturdum karşımda ki salıncağı izlemeye başladım ateşin beni salıncakta salayışı gelince dudaklarımda tebesum oluştu gitmişti nerdeydi nasıldı kim bilir.

_________________________________________

Tam bi hafta geçmişti ve hala ateş ortalıkta yoktu kimse yerini bilmiyordu evdeki herkez endişeliydi benim yüzumden olmuştu ama kararıma saygılı olmalıydı böyle kimseye haber vermeden çekip gitmemeliydi merak ediyorum ne yalan söyliyim birazda özlemiştim ama birazcık bu bi haftada kenimi daha iyi hissediyorum yaram iyleşmeye başlamıştı evdeki herkez çok sesizdi yemekler yendikten sonra hepsi odasına çekiliyordu atlas benimle yatıyordu babanne ne kadar istemesede yatarken canımı açıtmaması için ama benimde kafam dağlıyordu beraber vakit geçiriyorduk atlasa kitap okuduktan sonra ikimizde uykuya daldık.

Sabah seslerle uyandım gözlerimi açtığımda güle göz göze geldik.

"Ateş abim geldi ezgi."

Ateş mi gelmişti gerçekten garip bi şekilde özlemiştim kendim kabul etmek istemesem de ap açık ortadaydı hemen yataktan kalkıp.

"Üzerimi değiştirip geliyorum."

Deyip hemen banyoya ilerledim üstüme siwit eşofman giyip aynanın karşısında geçtim saçlarımı düzeltip aşağı koştum heycanla solana girince herkez burdaydı hemen gözlerim ateşi buldu onunkide beni gözüm ateşin yanın da ki kıza kaydı bu kız kimdi ateşin yanında napıyordu ve çokta yakındı kızın eli ateşin bacağındaydı noluyorudu.

"Kızım ayakta kaldın geç otur."

Korayın yanına geçip oturdum hâlâ gözüm ateşteydi ve bu kız kimdi.

"Ateşin çocukluk arkadaşı."

Korayın kulağıma eğilip söylediği şeyle gözlerimi ateşten çektim zaten onun bana baktığı yoktu.

"Ne arıyor burda niye gelmiş."

"Ateş bi hafta pınarda kalmış."

Ne onda mı kalmış cidden oysa ben onu bu kadar merak ederken.

"Beni ilgilendirmez."

"O zaman kızı yiyecekmiş gibi bakma."

"Bakmıyorum zaten."

"Ayn ezgi bakmıyorsun."

Ateş ayağa kalkıp.

"Ben bi üstümü değiştiriyim."

"Tamam oğulum."

Ateş salondan çıkınca bende hemen ayağa kalktım tam salondan çıkacakken.

"Nereye kızım."

"Şey atlasa bakıcam uyanmış mı diye."

Babane kafasını saladı hemen salondan çıkıp ateşin odasına kapısını bile çalmadan girdim napıyordum ben allah aşkına ateşin bana doğru döndü üstüne bişey yoktu salaksın ezgi ne diye kapıyı çalmadan giriyorsun.

"Şey ben konuşmak için şey yapmıştım."

Ateş üstüne elinde ki kazağı geçirdi.

"Dinliyorum."

"Nerdeydin neden haber vermedin ne kadar merak etim senin haberin varmı."

"Merak mı etin."

"Yani ben değil babannenle deden merak eti."

"İyi."

"Nerdeydin."

"Neden merak ediyorsun pskolog yüzümü görmek istemeyen sendin şimdi ne değişti."

"Bi anda çekip gidemesin."

"Neden merak mı edersin özler misin?"

"Hayır atlasta seni özledi sürekli bana sorup durdu."

Tamam deli gibi özlemiştim merak etmiştim ama ona öyle diyemezdim tabi hem yalanda deyildi atlas sürekli bana ateşi sorup duruyordu ateş bana yaklaştı özlediğim kokusu burnuma geldi gözlerim kapadı.

"Bi kerede doğruyu söyle pskolog."

"O kızda mı kaldın."

"Hangi kızda?"

"İşte o yanında getirdiğin elini bacağına kayan kızı diyorum."

"Evet pınarda kaldım bi sakıncası mı var."

"Niye onda kaldın zengin değilmisin başka evin mi yoktu."

"Onda kalmak istedim onda kaldım."

"Kimde kalırsan kal umrumda değil."

"Tamam."

"Tamam.

"Gözünün önünde mi üzerimi değiştiriyim."

"Ne hayır."

"Ee çık o zaman pskolog."

Hiç bişey demeden arkamı dönüp odadan çıktım bu adama nolmuş böyle daha bi hafta önce bana aşık olduğunu söylemişti oysa oflayıp aşağı indim herkez masaya oturmuş bende masya geçtim kısa süre sonra ateş geldi herkez sessizce kahvaltısını yaptı korayı tek başına bahçede görünce yanına geçip oturdum.

"Çok mu kıskandın sen."

"Kimi ateşi mi hadi canım ordan neyini kıskanıyım şunun."

"Sana sevdiğini söyledi dimi."

Derin bi nefes alıp.

"Evet söyledi."

"Durumunuza bakılırsa kabul etmedin."

"Evet."

"O zaman neden kıskanıyorsun."

"Dalga geçmiycene söz ver."

Koray bütün dikatini bana verip.

"Söz anlat hadi. "

"Bilmiyorum koray kalbimle beyinim savaş halinde kalbim ateşi istiyor ama beynim saçmalama ateşle asla olmaz diyor ne yapmam gerektiğini bilmiyorum çok kısa sürede bu hale nasıl geldim inan bende bilmiyorum."

"Sen aşıksın kızım."

"Off pişman etme söylediğime koray ya."

"Tamam be bak ezgi kalbinin sesini dinle inan bana belki bu senin için daha hayırlı olur ateşi ben hiç böyle görmedim yani sen onun hayatına girince daha değişik bi adam oldu en ufak hatada gözü dönün ateş şimdi gözü görmez oldu inan bana sen ona iyi geliyorsun."

"Bilmiyorum koray ne yapıcam bilmiyorum."

"İyice düşün tamam mı ateşe bi şans vermeyi dene."

"Evet haklısın galiba."

İkimizde sesizleştik bi anda olduğum yerden zıplayıp.

"Ateşle konuşuyum mu."

Korayda benim gibi heycanlanıp.

"Yürü be kızım durduğun kabahat."

Koşarak ateşin içeriye girdim merdivenlerden hızla çıkıp ateşin odasında durdum derin bi nefes alıp kapıyı çaldım ses gelmeyince odaya girdim pınar ile ateşin yüzleri çok yakındı daha doğrusu ben gelmesem yapacakları şeyi bölmüştüm ateş hemen ayağa kalktı gözlerim dolmuştu ben ne için gelmiştim o ne halde karşılamıştı ateşin ezgi dediği umursamadan koşar adımlarla kendi odama girdim...

💚💚💚

İnstegram: seda_goc35