Bazı insanlar gidecek ama bu senin hikayenin sonu değil .
Bu sadece senin hikayendeki diğer insanların oynadıkları rolün sonu .
Devam et ve bekle
Keyifli okumalar
yorum yapmayı unutmayalım .
Kan ve dehşet bir birine bu kadar yakın olan iki kelime belkide iki anlamsız sözcük ya vardın ya da yoktun ölüm ve yaşam arasındaki o ince çizgide daima gezerdin
Başımı ellerimin arasına almış önümdeki anlamsız yazıları okumaya çalışıyordum .
Nerdeydim ne yapıyordum bilmiyordum lakin etrafımdaki sesleri duyabiliyordum . Çok fazla ses vardı etrafımda kaldığım yer her neresiyse beni geriyordu olduğum yerden hemen uzaklaşmak istiyordum . Sonunda içlerinden birisi benimle konuşma zahmetine girebilmişti .
Konuşuyordu lakin konuşmuyordu da söylediği hiçbir şeyi algılayamıyordum konuştuğu dil Türkçe değildi . Hangi dili konuşuyordu bilmiyordum .
Merhaba ?
Ah tanrım sonunda aynı dili konuşabildiğim biri çıkmıştı ve olan biten her ne varsa öğrenebilecektim .
Çok fazla sessiz kaldığımı fark edince tepki vermem gerektiğini anladım ama ne demem gerekiyordu nasıl söze başlayacağımı bilmiyordum .
Ah tatlım bu kadar insan senin için buradayız korkunu anlayabiliyorum lakin korkmanı gerektirecek birşey yok şuan bulunduğun bu oda senin yeni evin ve bizlerde hizmetkarlarınız .
Ne saçmalıyordu bu kadın tanrı aşkına ne demek hizmetkarlarınızız
Ya ben ölmüştüm ya da bunlar kamera şakası falandı .
Kaçıncı yüz yılda yaşıyorduk biz Tanrı aşkına
Pardon hanım efendi lakin ne demek istediğinizi anlayamadım ?
Yaşadığım döküntü ev ve izbe sokakları malikaneye falan mı çevirdiniz de benim haberim yok .
Ya bana bu saçma sapan şakanızı anlatırsınız ya da defolup gidersiniz karar sizin .
Ne bizlerin ne de sizin gidecek bir yeriniz yok hanım efendi siz buraya aitsiniz bizlerde emrinize amadeyiz .
Yeter !
Ne saçmalıyorsunuz siz ...!
Karşınızda çocuk yok sizin çekilin önümden hemen burdan gitmek istiyorum.
Belliki siz kalmaya meraklısınız lakin benim sizinle oyun oynayacak vaktim yok .
Bu sözleri söyledikten sonra sanki tuhaf birşey söylemişim gibi yüzüme bakmaya başladılar ;Uzandığım yerden doğruldum ve ayağa kalktım .
Lanet olsun çıplaktım ve üzerimde hiçbir şey yoktu . Karnımda ki şişlik de neyin nesiydi böyle .
Aklıma yeni gelmiş gibi bulunduğum odayı incelemeye başladım . Bir yatak dolap ve iki küçük komedinden başka birşey yoktu .
Halı bile yoktu .
Ne düşünüyordum ben Allah aşkına burdan hemen çıkmam gerekiyordu .
Annem ne yapmıştı acaba beni evde göremeyince telaşa kapılmış mıydı .
Zaten bir tek o endişelenirdi .
Babam kahvehaneden ayrılmadığı için kendisini yok saymamda bir sakınca yoktu bence
Alkolik bir üvey babaya sahiptim ya içer sızardı o gece tartışmasız geceyi sonlandırırdık ya da içer kırılmadık kemik bırakmazdı .
Düşünlerimi bir sis perdesi gibi silkeledim ve bana tuhaf tuhaf bakan kadına çevirdim bakışlarımı neyseki Türkçe biliyordu da konuşabiliyordum karşımdaki kadınla ,
Saçları özenle toplanmış kıyafeti hiç kırışmamış ve giydiği gömleğinin önü sonuna kadar iliklenmişti .
Elinde tuttuğu poşete kaydı bakışlarım ne olduğunu bile anlamadan elime tutuşturdu ve arkasına bile bakmadan odadan çıktı.
