We vergelijken mensen vaak met glas
Maar dat klopt niet
Mensen zijn heel anders
Een stuk glas breekt meteen als je het laat vallen
Een mens breekt langzaam
Scheur voor scheur
Tot er alleen glassplinters over zijn
Gebroken scherven
Die ooit een mooi geheel vormden
Ooit.
Beetje depressief weer, maarja je moet ermee dealen. Ik heb dit gedicht trouwens op school tijdens Nederlands geschreven, eigenlijk wou ik met dit gedicht meedoen aan een gedichtenavond, maar ik deed toch een andere want deze was iets te depressief en ik wil niet dat mensen vragen gaan stellen
Hoe gaat het met jullie?
Xxx, Iemandopdezewereld
