My Bully / Yoonmin

kütüphane

- Napıyorsun babiko ?

- İş güç işte napalım?

- Şu hocalara gıcık olmaya başladım.

Babamın masasında mandalina gördüm. Mandalina, jimin gibi kırmızı çizgimdi. Babam bunu gördüğümü fark edecek ki

- Al hadi.

Direkt mandalinalara uzandım. Babam bilgisayarla uğraşırken bende ayaklarımı masaya uzattım. Babam bilgisayarla uğraşırken...

- Eee anlat bakalım yine neden geldin?

Mandalinayı ağzıma atıp...

- JİMİNle öpüştüm. O sikik hocada kız erkek yapsa bir bok yapmaz bizi gördü yolladı.

- Aslında doğru diyorsun o öğretmen biraz sorunlu.

Mandalinayı yemeye devam ettim. Bir anda aklıma bir fikir geldi.

- Baba okul çıkışı okuldan herkesin çıkmasını sağlar mısın?

- Neden miş bakalım?

- jimin le ilgili şeyle düşünüyorum.

Dedim cilveli şekilde. Gülümsedi.

- Tamam ben halledirim.

- Sağol babiko.

Son mandalinayı da alıp, odadan çıkarken zil çaldı. Sabah ilk derse girmemiştim ve jiminnin üstünde nasıl bir etki bıraktığımı bile bilmiyordum. Omzunda bir el hissettim.

- İlk derse gelmedin yoksa çocuğumu dövdün?

- Hayır.

- Hmm yoksa çocuğun bir yerini falan mı kopardın?

- Hayır.

- Çocuk beni delirtme söyle ne yaptığını.

Neden bilmiyorum ama sırıttım.

- JİMİNle öpüştük.

- Ne? Nerde? Nasıl? Ne zaman? Hay ben böyle işin ben yokken yapıyorsun öyle olsun kardeşim. Alındım darıldım yani haberin olsun.

- Çocuğu dövcektim, jimine bu kadar yakınken neden öpmeyeyim dedim. Bir anda kendimi dudaklarında buldum amk.

- Hee jimin de şikayet etti değil mi? Ah kıyamammmm ben sana.

- Hayır, Tae. Hoca gördü öpmüştüğümüzü.

- Zaten bu hocayı sevmiyorum. Lan ben hala inanamıyorum nasıl öpüştünüz amk.

- Öpüştük işte gerisini düşünme tae.

Dedim ve koridorda yürümeye başladık, direkt okul bitsin istiyordum. Jimini düşünmekten başka bir bok yapamıyordum. O öpüşme bende etki bırakmıştı. Oysaki bu ilk öpüşmem değildi. Jimini öptüğüm de böyle oluyorsam, daha ilerisini düşünemiyorum.

************

- Biz gidiyoruz yoon.

- Görüşüz.

Jiminin okuldan gitmeyeceğini biliyordum çünkü okuldan sonra kütüphanede ders çalışıyordu. Tamda tahmin ettiğim gibi kütüphaneye gidiyordu, sırıtarak yanına gittim.

- Çantanı taşıma mı ister misin?

- Şuan seninle uğraşamam yoongi, git işine.

Kapıyı açacağı sırada ondan önce davranıp kapıyı ben açtım. Babamın herkesi gönderdiğini kütüphane çalışanlarının olmamasından anlaya biliyorum. İçerisinin ışıkları kapalıydı güneş ışığıyla aydınlanıyordu.