Hemen Ada'yı aldığım gibi evin yolunu tuttum daha sonra yolun yarısında çocuk arkamızdan bize bağırıyordu benim cebimde bıçak vardı. Arkamı döndüğümde dibimdeydi. Hemen bıçağı sapladım. Ada olankarın şokunu yaşarken ben Ada'yı kolunda tutup yürüyordum ki Ada koşup eski sevgilisine sarıldı. Her yeri kan olmuştu ben onu ayırayım derken bana da sarıldı ve benimde heryerimi kana buladı. Daha sonra hızlı hızlı hatta koşarak eve geldik. Kapıyı açtım ve Ece bize baktı ve "Ablaaaaa ne oldu sizee!" Dedi bende "Sanane" Dedim ve odama çıktım. Odama girdiğimde Ada'ya bir kıyafet kendime de bir kıyafet aldım ve giydik
Ada'nın kıyafeti
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çağla'nın kıyafeti
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ve daha sonra yatağa oturduk. Ada hala ağlıyordu. Ben de söyle dedim "Ada yeter ama ya sen demiyomuydun elimde olsa onu öldürürüm. Ondan korkuyorum bana bişey yaoarmi eğer bana bişey yaparsa diye hep yanımda dur diye beni koru diye seni korudum artık sana bişey yapamaz ve o ölmedi bence ama eğer öldüyse ben öldürdüm sen ben farketmez artık ağlama yeter" Dedim ve gözyaşlarını sildim. Sonra bir kaç saat sonra uyudu ve bende balkona çıktım. Artık çok üzülüyordum boğuluyordum anlatılamayacak bir duyguydu bu. Sonra birden kapı açıldı... Gelen abimdi yanıma geldi ve oturdu. Ben korkuyordum. Elimi yavaşça cebime soktum. Cebimde bıçak vardı. Bıçağı sıkıca tuttum. Abim bana "Artık seninle küs olmak istemiyorum. Evet o gün birşeyler yaptım. Ve yaptığım hatanın farkındayım. Gerćekten sende çok ama çok özür dilerim. Ama sana yemin ederim o gün çok kötü şeyler yaşadım yaşadıklarım kolay değildi." Dedi ne diyeceğimi şaşırdım ama daha sonra aklıma ondan intikam alabileceğim geldi. Onu kullanacaktım. Ve ona tamam barışalım diyerek yalan söyleyecektim. Ve şöyle dedim "Tamam barışalım" Yüzüme şok içinde baktı ve kafasını sallayïp çıktï.
(3 saat sonra)
Bahçenin koltuğunda 3 saat oturdum. Ada hala uyuyordu. Ama kalkıp bakıcak gücüm yoktu. Artık çok yorgundum. Ayağa kalkıp yürümeye bile hakim yoktu. Birden Ece'nin neşe ve enerji dolu sesini duydum. "Abla abim davet veriyor. Hem seninle barıştığı için , hemde geri döndüğü için" O an beynim aydınlanma yaşıyordu. Ondan nasıl intikam alabilirim diye düşünürken gel benden intikam al dercesine bağırıyordu. Davet veriyordu ve ben onu davette rezil edecektim. Bunu hak ediyordu. Bana o kadar şey yaptı ve bunu tüm arkadaşlarımızın,akrabalarımız herkesin bilmesi lazımdı. Ve ben bunu herkesin bilmesini sağlayacaktı. Ve sonunda bu düşüncelerden kurtulup Ece'ye gülümsedim. Ve şöyle dedim. "Çok sevindim ne zamanmış?" "Pazar günü abla ya çok heyecanlıyım. Ne yiyeceğini bilmiyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum. Bana yardımcı olur musun?" O an aşırı üzüldüm. Ece bunu bana utanarak söylüyordu. Bu beni aşırı fazla üzdü. Ama sonra istemeyerek yapmacık bir şekilde gülümsedim. "Tabii ki de yardım ederim. Bunu sorman kabahet direk gelip söyleyebilirsin ve benden utanma ben senin ablanın evet aramızda bazı sıkıntılar olmuş olabilir ama benden utanacak hiçbirşeyin yok tamam mı?" Dedim oda bana şefkatle bakarak bana sarıldı...
