(Uni)
"ကိုကို!"
လူအုပ်တွေကြားထဲ သူ့ဆီတန်းတန်းမတ်မတ်
လှျှောက်လာခ့ဲတ့ဲကောင်လေးရ့ဲအပြုံးတွေ လှပ
နေခ့ဲသည်။ မျက်ဝန်းအောက်လေးကမှဲ့လေးန့ဲ
နှာခေါင်းပေါ်ကမှဲ့လေးကပင် Hunterဆိ်ုတာ
သက်သေပြနေသည်။ ဒီကလေး အတော်လေး
အရွယ်ရောက်လာပြီးပဲ။
အင့်!
ရုတ်တရက်ကြီး မိမိကိုတင်းကြပ်စွာHunterက
ဖက်လာသည်။
"Hunter! ကိုကိုအသက်ရှုလို့မရတော့ဘူး"
အ့ဲဒီလိုပြောမှပဲ လွှတ်ပေးလာသည်။
"Hunterရ့ဲကိုကိုက အများကြီးချစ်ဖို့ကောင်း
လာတာပဲ ပြီးတော့ အများကြီးလည်းလှလာ
တယ်"
"ကိုယ့်ရ့ဲHunterလေးလည်းအများကြီးခန့်ပြီး
ချောလာပါတယ်နော်...ရော့! ဒီမှာ Hunter
လေးတွက်"
Dandelionsပန်းစည်းကိုကမ်းပေးလာ
တ့ဲလက်တစ်စုံကိုတမင်ထိအောင်ကိုင်ဆွဲကာ
ယူလိုက်သည်။
နူးညံလိုက်တာ ကိုကို့ရဲ့လက်လေးက!
ပန်းစည်းလေးကိုကိုင်ကာ ပြုံးပျော်နေတ့ဲ
ကောင်လေးက တကယ့်ကိုအကြည်ဓာတ်လေးပဲ
"အ့ဲလောက်တောင်သဘောကျတာလား"
"အွန်း! ကိုကိုပေးတာမလို့ ပိုပြီးသဘောကျတယ်"
"ပြန်ရအောင်လေ လာ! ကိုယ်ကူသယ်ပေးမယ်"
"ဟင်အင်း ရတယ်ကိုကို သွားရအောင်"
ပန်းစည်းကိုင်ထားတ့ဲလက်ဖြစ် ကိုကိုရ့ဲလက်
မောင်းတစ်ဖက်ကို ချိတ်လိုက်သည်။
ကျွန်တော်Dandelionsပန်းလေးတွေကို
ဘာလို့သဘောကျလည်းသိလား? အ့ဲတာ
ကိုကိုကြောင့်လေ! Dandeilonsပန်းလေး
တွေကိုတိုင်တည်ပြီးအမြဲဆုတောင်းဖြစ်တယ်။
"ကိုကို"ကိုပိုင်ဆိုင်ရပါစေဆိုပြီး...
✡✡✡✡✡✡✡✡✡✡✡✡✡✡✡✡✡✡
"အိမ်ရှေ့မှာကားသံကြားတယ် Hunterလေး
လာပြီးဖြစ်မယ်"
"အော် မိန်းမရယ် ဘယ်လိုဖြစ်လို့ အတင်းကျော်
ခွသွားနေတာလဲ အိမ်ထဲဝင်လာမှာပေါ့"
အကိုရီဝေယံက သူတူလေး Hunterလေးကို
လွှမ်းနေတာ Hunterလေးကျောင်းပိတ်ရင်
ခေါ်ပေးပါ ခေါ်ပေးပါန့ဲ ဟိုကလည်း လာမယ်လို့
ဖုန်းဆက်ရော သွားကြိုပေးတော့ သွားကြိုပေး
တော့န့ဲ
