Twin Of My Soul || Mauro İcardi

6

_

Zeynep'ten

"Kerem ya öğrenirlerse? gerçekten sevgili olmadığımızı ya da mauro bir şey yaparsa?" dedim korkuyla. "Zeynep kimse öğrenmeyecek mauro da dahil," dedi, arabayı sürerken devam etti " Ve bunu kimse de duymayacak." cümlesini bitirip sustuğun da bende susmuştum.

Evet fazla bu konuyla ilgili konuşup kötü düşünmüştüm ama elimde değildi ki, öğrenecek olurlarsa Keremin kariyerini mahvetmiş olacaktım. Bunu kendisi de iyi biliyordu.

Daha fazla uzatmamıştım ve Kerem beni evime kadar götürmüştü, kapıya geldiğimiz de arabadan inip durdum Kerem de yanıma geldiğin de direk durmadan sarıldım.

"Teşekkür ederim.." diye sessizce bunu tekrarlıyordum sürekli, kerem belimi sıvazladı "Herzaman." sarılmamız bitince ayrılıp kapıya doğru yöneldim.

Sonkez arkama baktım, gülümseyip el saladığım da o da aynı şekilde gülümsemişti. Arkamı dönüp daireye girdim. Kapıyı anahtarımla açıp içeri girdim. Paltomu ve çantamı çıkarıp astım.

Direk odama çıkıp kendimi soğuk yatağıma atıp derin nefes aldım. Ne çok yorulmuştum, ve bir yandan da gerici bir gündü. Bugün olanlar aklıma geldikçe içim bir değişik oluyordu.

Belkide hala endişeliydim, bir yandan da Mauroya söylediğimi cümleler kafam da yankılanıyordu. Ağırmıydı? ama hayır değildi.

Oflayarak gözlerimi geri açtım, kendime gelmem lazımdı. Ayağa kalkıp banyoya girdim, üstümdekilerden kurtulup duşa girdim.

Duşumu halledip çıktım, üstüme bornozumu geçirip çıktım. Odama geri döndüm, masam da olan bakımlarımı yüzüme ve saçlarıma uygulayıp saçlarımı kuruttum. At kuyruğu ile bağlayıp dolana yöneldim.

Kıyafet bakarken birden kapı çalmıştı, kimdi bu saate. Üstüme bakmadan aşağıya inip kapıyı açtım. Karşımda ki ile şoka uğramıştım.

Mauro.

"İçeri almayacakmışım," dedi devam etti. "Üstün de kıyafet yok kapıya böyle niye çıkıyorsun." yüzsüz gibi evime gelmişti ve bunlarımı söylüyordu.

"Seni ilgilendirmez, ne işin var burada!" yükselen sesimle sinirim de yükselmişti. "Konuşmamız lazım demiştim, ve konuşmadan da gitmeyeceğim Zeynep." dedi. Ne kadar içimden hayır dese de kalbime engel olamıyordum.

Acaba ne anlatacaktı gene, geri çekildim. "Geç." zafere ulaşmış gibi sırıtıp içeriye gidiyordu bende arkasından ona bakıyordum.

"Ben üstümü giyinicem gelicem."

"Bekliyorum." dedi. Fazla durmadan odama çıkıp dolabımdan pijama takımlarından birini çıkarıp giyindim. Aşağıya indiğim de direk göz göze gelmiştik.

Yavaş adımlara salona geçip karşısın da duran L koltuğa oturdum.

"Evet, konu ne?"

"Konu, biziz Zeynep. İlişkimiz." dediklerine sinirim yüklenirken gülmeye başlamıştım.

"İlişkimiz mi? bizim ilişkimiz falan yok Mauro."

"Vardı Zeynep vardı." gözlerini sıkıca kapatıp sakin olmaya çalışıyordum.

"Mauro ne anlatacaksan anlat sonra lütfen git."

"Peki." dedi ve devam etti. " O çocukla cidden ilişkin var mı?"

"Ne diyorsun Mauor?"

"Soruma soru ile cevap verme." nefes aldım derin bir şekilde ve gözlerine baktım. Ayırmadan.

"Evet var, ve birbirimizi seviyoruz." bunları söylerken için yanıyordu, ama o da benimkini yakmıştı.

"Anladım." susmuştuk, sadece gözlerimizi birbirimize kitleyip bakıyorduk.

Eskiden olduğu gibi.

2016 Paris

"Mauro.." yerinden hararet edip bana döndü, o mükemmel gözleriyle bana bakıyordu. "Zeynep." gülümseyip dudağına ufak bir öpücük bıraktım.

"Günaydın." dedim. "Günaydın." dedi. Ellerimi Mauornun yüzün de gezdiriyordum, dudaklarına yanakların saçlarına. Hepsini nazik bi şekilde dokunuyordum.

Yorganın altından belimi tutarken bir yandan belimi okşuyordu. Fakat gözlerimizi asla ayırmıyorduk, çünkü bizi ilk tanıştığımız da bağlayan şeyler gözlerimiz di.

Ve hepte buna minettardım.

"Mauro kalkmamız lazım." gözlerim bakmaya devam etti. "Kalkmasak?" bende istiyordum.

"Olmaz, işe geç kalıcam. Sende antrenmana." son kez dudaklarımıza ufak bir öpücük kondurduk. Mauro sıkınlıkla geri çekilip ayağa kalkıp duşa girdi.

Bende ayağa kalkıp koşarak arkasından gittim, duşa girmiş üstü çıplaktı beni fark edince sırıtıp.

"Sende gel, hadi." bende gülümseyerek üstümdekilerden kurtulup duşa kabine girdim.

Ellerimi Mauor'nun ensesinde birleştirip bir yandan saçlarıyla da oynuyordum. Oda benden farksız değildi, bir eli belimde bit ali saçlarımdaydı...

2022 İstanbul

Kendime gelince derin derin nefes almıştım, Mauor tam karşımda durmuş tedirgindi. "Zeynep iyimisin?" yutkundum.

"İyiyim, iyiyim." gözlerime son kez bakıp yanıma oturdu. " Eminsin demi?" başımı saladım.

Hergün onla olan anılarım gözümün önünde canlanıyordu, tüm güzel anılarımız, mutluluğumuz herşey aklıma geliyordu. Ve bunları gördükçe içim parçalanıyordu.

Ama bizi de bu hale getiren oydu. Onun hatalarıydı...

_

200 İzlenmeye ulaşmışız, daha iyilerine umarım.

Sizleri seviyorum 🤍