Bazı şarkıları susturamadım,
Bazı cümleleri unutamadım,
Bazı konuşmaları aşamadım,
Kendimden kaçıyorum çünkü en çok kendime kızgınım,
Enkazım...
Benim yüzümdendi,
Adını beynime kazıttıran, Beni bi evin içine hapis eden, daha sonra yıkıp enkazımı ortada bırakandı,
Ama ben o enkazdan kendi elerimle kazarak çıktım, belkide o yaşlarda hiç bir çocuğun katlanamayacağı bir çok şey yaşadım,
"Anne! Bırakma beni bu adamla korkuyorum, söyle dokunmasın bana"
Yaklaşıyordu,"gelme! " belkide o gece ölmeliydim, ama kaçtım.
Onca eziyetler, kemiklerimi kırmadı ama
Senin dediklerin kalbimi kırdı,
Sevgimi? Benim için sadece yedi harften oluşan bir kelime,
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ŞAHMERAN
Teen FictionAfra, daha on yaşındayken evden kaçtı, daha sonra kendini yetim hanede buldu, bu seferde yetim hanede zorbalık gördüğü için kaçar fakat hesap edemediği bir şey vardı, o aslında insan değildi, o şahmeranın esir tutmaya çalıştığı kızdı, kendimden kaçı...
