🤚Chapter 29
ကျိအန်းနဉ် သူမခေါင်းကိုပြန်လှည့်ပြီး ခန္ဓာကိုယ်ကိုရှေ့တိုးကာ ၀မ်ယွီနှင့်သူမကြား နေရာလပ်ရရန် ကြိုးစားလိုက်သည်။
သို့ရာတွင် ၀မ်ယွီက အရှက်မဲ့စွာဖြင့် သူမနားကိုထပ်မံတိုးလာပြန်သည်။
ကျိအန်းနဉ် သူ့ကို စူးစူးရဲရဲစိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ ၀မ်ယွီကလည်း အပြစ်ကင်းစွာပြောလိုက်သည်။
"လူတွေတိုးလာလို့..."
ကားက အမှန်ပင်လူကျပ်ပြီး ကျယ်ကျယ်လောင်လောင်စကားပြောနေကြ၍ ၀မ်ယွီ၏ အမှားလုံးလုံးဟုတ်မနေပေ။ ကျိအန်းနဉ် စိတ်ရှုပ်သွားပြီး ပြန်လှည့်လာကာသူ့ကိုလျစ်လျူရှုလိုက်သည်။
၀မ်ယွီကို သူမကိုယ်ပေါ် ထပ်မံတွန်းခံရသည့်အခါ သူမ၏အတွေးများက စတင်လွဲချော်သွားသည်။ သူကမျက်နှာပြောင်ပြောင်နှင့်ပင် ခေါင်းကိုနှိမ့်ကာ ကျိအန်းနဉ်၏ဆံပင်ထိပ်ကို နမ်းလိုက်သည်။
ကျိအန်းနဉ် ၎င်းကို ချက်ချင်းခံစားမိသွားသည်။
"ရှင် ဘာလုပ်နေတာလဲ"
ကျိအန်းနဥ် အသံတိုးတိုးနှင့်မေးလိုက်ပြီး သူမမျက်နှာကတင်းမာနေသည်။
၀မ်ယွီကပြုံးပြပြီး သူမနားထဲ တီးတိုးပြောလိုက်သည်။
"ကျေးဇူးပြန်ဆပ်တာ..."
သူက နေ့လည်တွင် ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည့်အဖြစ်အပျက်ကိုရည်ညွှန်းနေခြင်းဖြစ်သည်။
ကျိအန်းနဉ် နေ့လည်ခင်းက စိတ်မြန်လက်မြန်ဖြင့် သူ့ကို ကူညီပေးလိုက်ခြင်းအား လုံး၀ကို နောင်တရသွားသည်။ သူမ အသက်ပြင်းပြင်းရှုကာ ၎င်းကိုသည်းခံလိုက်သည်။
၀မ်ယွီက လွယ်လွယ်ကူကူ နောက်ပြန်ဆုတ်မည့်လူ မဟုတ်ပေ။ သူ့အပေါ်တစ်ယောက်ယောက်က အခွင့်ရေးယူသည်ကိုလည်း ခွင့်ပြုမည်မဟုတ်ပေ။
ကျိအန်းနဉ်၏ ဆံပင်များက ချောမွေ့ပြီးနူးညံ့သည်။
သူ နည်းနည်းdietလုပ်နေလို့များလား... ချွေးထွက်နေတာတောင်မှ သူ့ဆီက သန့်ရှင်းတဲ့ခံစားချက်တစ်မျိုး ရနေတုန်းပဲ...