Chapter 8: Small ball

15 0 0
                                    

Tiffany's POV

Ang bilis ng araw. Akala mo yun, last day na ng fundation week. At halfday lang kaming lahat, due to the small ball latter on. So eto ko ngayon sa harap ng salamin at inaayusan ni Paula he's a gay. Make-up artist siya ng family namin kaya I trust him. Sabi ko din sakanya gusto ko light make-up lang. Ayoko naman mag-mukhang clown o kaya coloring book ng dahil sa makapal na make up. -_-

After niya kong ayusan, ginawa niyang big curls yung buhok ko then nilagal niya sa gilid. Then tinangal ko na yung robe ko para makapag bihis na. Buti nalang sa likod yung zipper kaya hindi magugulo yung bmaganda kong buhok. Char lang. Syempre pati mukha. Anyway, I just wear a White na knee length dress. Tas yung sa may chest part niya seetrue pero hindi naman sya madsyadong revealing. (N/A: Nasa multimedia po. Paki imagine na yun yung damit nya. Kinuha ko lang po yan sa IG acc. ko e. Abvious naman po di ba?) Tas pinartneran ko ng black pumps din tas blue shades. Tada! Semi formal lang naman e. Pag-labas ko ng CR di to sa room ko. Inayos ni Paula yung hair ko. Medyo na gulo daw e. Daming alam ng baklang to.

--

Finally! Nasa venue na din. After 123456789 years. Hinatid lang ako ni Manong Kanor (yung driver namin.) gamit yung BMW car namin. Tss.

Pag-pasok ko pa lang sa venue lahat sila binati ako. Nginitian ko na lang. Plastik e. Nung makarating ako sa asdigned table ng School Councils. Binati at pinuri nila ko. Nakuu! Baka lumaki na ulo ko nyan. Inexcuse ko muna sarili ko kasi hahanapin ako pa sila Dy at Irish.

Finally nakita ko din. Si Irish naka suot sya ng black sleeveless above the knee dress and with a white pumps. Tas kinurl yung eds ng buhok niya. She look's stunning.

On the other hand, Dy is wearing black and white inspired dress na above the knee and spagetti strap paired with black high wedge shoes. Naka braid na fishtale sya.
Obviosly, black and white ball to. -_-

"Omooo~~" sabi ni Dy habang papunta sakin ng mapansin nya kong papunta sakanila. "Your sooooo, Pretty!!" ^_^

"Thank you. Kayo din e. Grabee! Sabi ko simpleng dress lang kaso. Gosh. Hahaha." Sabi ko. Hiya naman daw kasi yung dress ko sa mga dress nila. >< Mga bongaga. -_-

"Guys, maiwan ko muna kayo ha. Kami kasi ang MC e. BRB!" Sabi ko tas bumalik na dun sa mga co-council ko.

Jake's POV

Shet! Bakit ganun?! Ang simple lang niya dun sa white niyang above the knee na dress pero super ganda parin niya. Kasalukuyan syang nasa stage ngayon. Emcee kasi siya. At sa kasamaang palad kapartner niya yung John Cabrera? Ba pangalan nun? Basta yun na yun. Wala akong paki sa kanya. -_- Naiinis ako asakanya. Madsyado syang dikit kay Tiff. To namang si Tiff walang kaalam alam na may gusto si mokong sakanya. Hayy.

Katulad nalang ngayon. Makadikit yung gunggong na yun kay Tiff wagas. Tang-i-na lang nyan. Umuusok ilong ko rito.

"Dude? Kung nakakapatay lang ang tingin malang duguan nayang mokong na yan." Sabi ni Kris saakin.

"Tss." Paki niya ba. Di ba? Mas ayos yun, kasi kapag ka namatay siya. Wala na kong ka-agaw kay Tiff. Akin na ulit sya. Pero dahil mabait ako di ko gagawin yun. Di naman ako mamatay tao. -_-

After 2489003 years tapos na ang kung ano-anong dal dal ng Emcee at tapos na din ang kainan. Ngayon ginaganap yung sa sayaw. Balak ko sanang ako ang last dance ni Tiff. Well. Suportahan niyo! Hahahahah.

Papunta na ko sa table nya nung bigla siyang inaya nung epal na gunggong na yun. ><

"Tiff?" Sabi ko sakanya at hinila na siya papunta doon sa damce floor. Oo, mang aagaw ako ng partner paki nyo ba.

"Bakit ba, Jake?" Inis na sabi nito saakin.

"May I have this dance?" Sincer kong sabi sakanya. Nalala ko pa noong... never mind. -_-

"Sumasayaw na nga tayo, kanwari kapang nagtanong." Sabi niya sabay irap. Ang sungit naman ata niya. Well, araw araw naman yang masimungit lalo na sakin. -_-

"Tiff, sorry..." sabi ko sakanya. Nandito kami ngayon sa gitna ng dance floor at tutugtog ang isang slow romantic song.

Tiffany's POV

"Tiff, Sorry..." Napatigil ako sa pag sayaw sa sinabi niya. I was like what the hell? Srsly? Para saan?

Para sa pananakit na ginawa niya? Dahil sa pag iwan niya saakin? O yung dahil sa pina-asa niya ko?

Yang mga tanong na yan ang tumatakbo sa isip ko. "Sorry, kasi nasaktan kita, iniwan kita at pina-asa kita. Sorry sa lahat. Maniwala ka. Di ko ginustong sakatan ka noon. Wala lang akong lakas ng loob para ipaglaban ka. Madsyado pa tayo noong bata. 13 ka at 14 ako. Wala tayong magagawa. Kaya hinintay ko ang panahon, ang panahon para saatin. Para ipaglaban at ipakita sayo kung gaano kita kamahal. Tiff, mahal kita..." Teka?! Loading... buffering... eror... "Mahal kita, mahal na mahal. Noon at ngayon." Wait?! Hirap i-absorved. Don't get me wrong?! Di ako slow poke. Sadyang, ngayon lang. Pasensya na!

Pag pinagbigyan ko ba siya di nya na ulit yun gagawin? Baka masaktan ulit ako? Baka pag pinagbigyan ko siya parang binuwis ko na ang buhay ko. Nasaktan ako noon. Oo, maaga kaming jumondi. Pero, totoong minahal ko siya noon. Pano pag nasira ulit tiwala ko? Masakit. Puro paano ang nasa isip ko. Pero isa lang ang sinasabi ng puso ko. Take risk...

"Prove it..." yan lang ang lumabas sa bibig ko. Na taliwas naman sa sinasabi ng utak ko. Imbis na puro tanong at mahabang paano yan ang lumabas. Di ko na kinaya kaya umalis na ko roon sa dance floor.
-

"Uhm. John, mauna na ko ha? Sorry talaga. Sumama kasi pakiramdam ko. Paki sabi na lang. Thanks." Sabi ko rito.

"Sure ka? Gusto mo hatid kita?" Tanong pa nito. Pero tinangihan ko siya. Naitxt ko na din naman na ang driver namin e. Kaya ok lang. Gusto ko mapag isa. Kahit ngayon lang.

Pag dating ko sa parking lot. Sinabi ko agad kay manong na ako na mag dri-drive. Pinauwi ko na sya. Pupunta ko sa favorite place ko. Kung saan pede akong imiyak, sumigaw at mag wala.

Nasa itas ako. Kita ko ang maliliwanag at makinang na stars sa langit. Nandito ako sa rooftop ng isang abandonadong building. Dito ko pumupunta pag malungkot ako at gusto ko mapag isa. Dito ko umiyak ng umiyak.

Nagulat na lang ako ng biglang may nag abot ng panyo mula sa likod ko. Naka salampak kasi ako sa sahig kaya ganun. Tumingala ako para makita ito.

"Carl?"

WALANG ForeverTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon