Hayatımda hep benden bağımsız şeyler gelişti benim tek yapabildiğim küçük anılar , sahte gülüşler. Kendim bile olamadım buna olanak yoktu yaşadığım çevre, arkadaşlarım kısıtlı bi hayatım vardı her yönden.
Düşündüğümde gerçek dostum diyebildiğim az insan var benimle beraber o hep korkulan karanlığa gelebilen aslında şu karanlık olayını abartmamak lazım sonuçta bildiğiniz dünya bildiğiniz yaşamlar her şey aynı yani kızın biri bi yakışıklıyla karşılaşır ya gıcık olurlar ya sinir yada uzatılmaz ve aşk olur o anlattıkları her şey .
benim tanıştığım yakışıklı bi arkadaşım yoktu, benim sinir olduğum ama beni hep koruyan bi çocuk yoktu, benim hayatım normaldi hatta sevilen birisi de değilim normalde değilim dışarıdan bakanlara göre. Bana göre de onlar değiller. ben sadece karanlıktaki kızım yalnızlığın doruğunda kanın, acının zevkiyle harmanlanmış ruhunu yansıtmak için kendine göre yöntemleri olan siz aydınlığınız da mutlu olduğunuzu zannedin ben karanlığımda mutluyum. Dışarıdaki yağmurun sesine kulak verin onlar sizin sahte mutluluklarınız dan zincirlenmiş ruhlarınızın çığlığı. belki şemsiyenizi kapatırsanız ruhunuz temizlenir ha ?
-------------------------------------------------------------------------------------
<<< hızlı yazmıyorum zaman aralıkları bırakıyorum ve kısa yazılar daha konuya başlanmadı bile bunlar tanıtım içerikli hani bi dizi çıkarmadan önce yüzlerce kez fragman yayınlanır ya onun kafası ;)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Özgür
Nezařaditelnédipteyim en dipte bağrıyorum dip kötü değil o kirli dünya ve orda hissetiğimiz sahte duygular. çırpınışlarımı duymuyosunuz sizi kurtarmak için çırpınırken siz beni sahte bir dünyaya çekmeye çalışıyordunuz farklılaşmaya çalışan aynıların dünyası.ben...
