1. Bölüm ● Okulun İlk Günü Heyecanı

281 21 24
                                    

Yazım hatam varsa özür dilerim
Keyifli okumalarr

□□□

Asiye'den

07.09

"Asiye!"dedi iniltili bir ses. Evet babaannem yine ilaç isteyecekti.

Hızla yatağımdan kalkıp yan odaya gittim evimiz zaten bir artı birdi. Babaannemin yatağının yanına gelince onu doğrulttum elimden destek alarak yerinde dikleşmeye çalıştı. Hemen komidinden aldığım ağrı kesici ilacı paketinden çıkardım. Babaannemin yatağının başında olan bardağa sürahideki suyu doldurup ona verdim. Tek yudumda içip bardağı bana verdi. Bardağı masaya geri koyup babaannemin ayak ucuna oturdum.

"Daha iyi misin babaannem?"

Fatma:"Değilim kızım. Bilmiyorum yavrum belki de ölüm va-"babaannemin lafını bitirmesine izin vermeden konuştum,

"Deme öyle babaannem. Bak ben çalışacağım seni en iyi doktorlara götüreceğim. Söz veriyorum babaannem sen yeter ki biraz dayan."

Fatma:"Dayanacağım güzel kızım senin için dayanacağım."diyip dikleştiği halden uzanmış hale geçti.

"Ben bugün yeni okuluma başlayacağım babaannem. Oradan da iş bakmaya gideceğim. Ben gelene kadar da sana Hilmiye teyze bakacak. Olur mu babaannem?"

Fatma:"Tabii ki de olur güzel kızım. Senin okuman şart. Okuyup mesleğini eline almış bir şekilde görmeyi nasip etsin Allah'ım."

"Amin. İnşallah babaannem,İnşallah.
Ben artık hazırlanayım hem daha kahvaltı hazırlayacağım."ayağa kalkıp mutfağa gittim.

Mutfakta durup biraz soluklandım. Ya babaanneme bir şey olursa? Ben ne yapardım? Düşüncelerimi bir kenara bırakıp buzdolabının kapağını açtım fakat yine aynı görüntü vardı. Sadece bir dilim peynir,birkaç zeytin ve bir tane yumurta vardı. Bunlar ancak babaanneme yeterdi. Hemen peyniri bir kaba koyup 4 tane zeytini de yanına koydum. Yumurtayı kaseye kırıp bir çimdik tuz atıp güzelce çırptım ve tavaya döktüm. Omlet hazır olunca her şeyi bir tepsiye koyup babaannemin yanına gittim.

"Evet kahvaltımız da geldi!"diyip tepsiyi masaya koydum babannemi dikleştirince önüne kahvaltıyı koydum.

Fatma:"Yine zahmet verdim kızım."dedi mahçup sesiyle.

"Ne zahmeti babaannem yok öyle şey. Yalnız bu son kahvaltılıklarımız o yüzden bugün deftere yazdırıp eve bir şeyler alacağım."

Fatma:"Peki yavrum."diyip kahvaltısını yapmaya başladı.

Ben de banyoya gidip işlerimi yapıp dolabımdaki okul formamı alıp giydim. Bunu mahalledeki muhtar Mehmet amca vermişti. Çünkü burs kazandığımı duyduğu an çok mutlu olmuştu benim adıma ve bunları hediye etmek istemişti. O yüzden bunları kendisi almıştı ne kadar tuttuğunu söylemedi ama eminim ki pahalıdır. O almasaydı ne yapardım hiçbir fikrim yok. Daha fazla oyalanmadan kıvırcık saçlarımı üstten taradım zaten fazla tarayınca kabarabiliyordu. Saçımı açık bırakıp odadan çıktım makyaj yapmazdım zaten istesem bile alacak param hiçbir zaman olmamıştı. Odadan çıkıp babaannemin yanına gittim o uyuyordu tepsiyi önünden alıp mutfağa koydum bulaşıkları sudan geçirip bulaşık makinesine koydum. Babam ölmeden önce almıştı çok iyi hatırlıyorum parası yetsin diye gece gündüz çalışıyordu annem sürekli bulaşık yıkadığı için elleri tahriş olmasın diye almıştı. Ben de bozulmasın diye elimden geldiğince iyi kullanmaya çalışıyorum. Mutfakta işim bitince koridora geldim spor ayakkabılarımı ayağıma geçirip okul çantamı alarak evden çıktım. Hilmiye teyze bu ayakkabıları zengin çocuklar benimle dalga geçmesin diye almıştı çünkü eski ayakkabılarım sürekli su alıyordu ve oldukça yıpranmıştı.

Kalpsiz ZorbamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin