1.BÖLÜM

21 0 4
                                    

Sabahın ışıklarıyla yavaşça gözlerimi araladım. Güneş ışığını tam anlamıyla yansıtamıyordu...

Kapım çaldı gelen herzamanki gibi annemdi."Günaydın"dedi. Bende ona karşılık olarak" Günaydın"dedim. Annem gülümseyip odamdan çıktı.

Yorganımı ittirip ayaklarımı yataktan sarkıttım ve ayağa kalktım. Pembe peluş pofuduk terliklerimi giydim.

Başım ağrıyordu. Soğuk bir suyu yüzüme çarpmak iyi gelebilir diye düşündüm.

Odadan çıkıp banyoya doğru ilerledim. Soğuk suyu yüzüme çarptım. Ferahlamıştım. Banyo aynası ile kendime baktım. Güzel gözüküyordum ama saçım dağınık göründüğü için saçımı taramam gerekiyordu bu yüzden odaya gittim.Odam çok dağınıktı bu yüzden tarağı bulmam uzun sürdü.

Tarağı bulup saçımı iyice tarayıp topuz yaptım bana çok yakışıyordu.

Annem "Kahvaltı hazır." diye bağırdı. Kahvaltı yapmak için mutfağa gittim. Annem fırından yeni simit almış. Çok güzel kokuyordu. Simiti yarıya kesip çikolata sürdüm. Çikolata içinde veriyordu. Tam yiyecekken kapı çaldı.

"Kapıya bakar mısın Yasmin" dedi annem. Neden ben diyecektim ama demedim.

Kapıyı açtığımda şok olmuştum...


Karşımda gördüğüm kişiyi asla beklemiyordum. Karşımdakiyan sınıfta olan ve hoşlandığım çocuk.

       WWWOOOAAAOOOWWW

Bu kişi Poyraz ŞAHİN'di

Yüzüme baktı bende onun yüzüne baktım. Çok utanmıştım.

Saçları hafif dalgalı. Taranmamış gözüküyordu. Ama bu ona çok yakışıyordu. Boyu sanırım 1.75 benden 10cm uzun gibi.

Ona bakarak "Neden kapıyı çaldın." diye sordum. Megazeka Poyraz'da "Kapınız yerinde duruyor bir yere götürmedim gördüğün üzere" dedi. Kaşlarımı çattım. "Ben o anlamda mı dedim?" diye sordum. O da "Bilmiyorum." dedi.

Bu çocuğun anlayacağı dilden sordum. "Neden geldin Poyraz?" dedim. O da yüzüme bilmiyor musun der gibi bakıyordu. "Okula gitmek için seni çağırmaya geldim." dedi. Şaşırmıştım. "Ama ben daha kahvaltımı yapmadım. Çok erken gelmişsin." dedim. "Haklısın biraz erken gelmiş olabilirim ama benim için hava hoş seni beklerim." dedi. Bende elimi tamam dercesine işaret yapıp kapıyı yüzüne kapattım.

Annem "Kimmiş?" diye sordu. "Yan sınıftan Bi çocuk okula gitmek için beni çağırmış." dedim. Annem kaşlarını kaldırıp bana SİDE EYE attı. Bende ona karşı gülümsedim.

5 dk içerisinde kahvaltımı yaptım. Üstümü giyinmek için odaya gittim. Formalarını giydim, saçımı düzelttim, çantamı alıp kapıyı açtım.

Poyraz merdivenlerde oturmuş bana bakıyordu. "Ooo sizi görmek ne hoş. Ağaç Poyraz ben." gözlerimi devirdim. Ayakkabılarımı giyerken "Tanıştığıma memnun oldum ağaç Poyraz Bey" dedim. Gülümsedi. "Hadi artık gidelim." dedim, ayağa kalktı.

Asansöre bindik. Sıfıra bastım. "Evimi nasıl buldun?" kafasını iki yana salladı ama cevap vermedi. Soruyu yinelemedim ama evimi nasıl bulduğunu merak etmiştim.

Okula doğru yürüyorduk. Aramızda sessizlik vardı. Bu sessizlik sinirimi bozduğu için telefonumdan şarkı açtım. Bana baktı ve şarkıya eşlik etti."En sevdiğim şarkı bu benim." dedi.

Şarkı bitti. "En sevdiğim şarkıyı nereden biliyordun?" diye sordu. Omuzlarımı salladım. "Bunu açma sebebim sen değildin, bende bu şarkıyı sevdiğim için açtım." dedim. Biraz üzülmüştü ama bunu dert etmedim.

Bunları söyledikten sonra okula varmıştık.

Eveeett 1.bölüm bu kadardı
Dedi, dedim vb. kelime çok fazla geçti inş. sizin için sorun olmamıştır.

Klişe Bir AŞK HikayesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin