Seytan Avcısı 2

9 hiçmi sevmedin

- sam ve ekibimi ?(h)

chan başını kaldırıp kafasını sallamıştı 

-neden gizlediniz neden söylemediniz demekki bizim hepimizin bu durumda olması bu sebepti neden sakladınız!(h)

-çünkü seni tehlikeye atamazdık abi! eyer biz o zaman sana söylemiş olsaydık yaşamazdık anlıyormusun! ayrıca yeter artık bıktım senin şu bişileri saklanmandan senin içinden o ruh çıktığı zaman  hatırlmadın abi sen neyden bahsediyorsun evet öz kardeşin olmaya bilirim benim aptal babam senin annenle evlendi sonra ikiside ayrılıp başkalarıyla evlendi ve öldüler peki biz kimin çocuklarıyız abi senin annenin çocuklarıyız o ikisi sayesinde bu dünyadayız farkındasın demi !(sg)

hepsi şok olmuş bir biçimde onlara bakıyorlardı hepsinin ayrı bir geçmişi vardı ama kimse kimsenin geçmişini bilmiyordu 

- sen ne saçmalıyorsun seungmin !(h)

seung ellerini saçlarına geçirerek konuşmuştu 

-ben mi saçmalıyorum !? ben !? şakamısın sen hyunjin ! geçmişini hatırlıyamadığın için abuk subuk konuşma !.... bekle bir dk senin canın hiçmi acımadı beni bizi o halde gördüğünde? hiçmi beni o halde gördüğünde daha fazla canın yanmadı ? bu kadarmı geçmişi hatırlamıyorsun ? bu kadarmı yani bu kadarmıyım ben onlarla olmayan geçmişin bende bizde var onların bilmediği çoğu şeyi ben biliyorum senin hakkında peki sen? peki sen abi benim hakkımda ne biliyorsun ? bi söylesene bana(sg)

hyunjin yumruklarını sıkarak susmuştu canı yanmıştı seungminin dediklerinde onun karşısında ne kadar güçlü durmaya çalışsada yalnız kalınca güçsüzlüğü beliriyordu 

seung hyunjine daha fazla yaklaşarak bağırmıştı 

-söylesene! hiçmi hatırlamadın beni hiçmi hatırlamadın!(sg)

hyunjin gözlerini kapatmıştı seung ise sesi her geçen dakika artıyordu 

-ya söyle bişi söyle! deki dediklerinin hepsi yalan hiç öyle olmadı de abi!(sg)

hyunjin daha fazla dayanamayıp arkasını dönmüştü tam binanın balkonundan içeri gireceği sırada seung bağırmıştı 

-sende onun gibisin! sende hiç sevmedin beni! sana nasıl öğretiyse artık benden öylesine nefret ediyorsunki hayatının en son seçeceği kişi bile değilim ! sende o kadın gibisin ! sende o piç kadın gibisin !(sg)

-annem hakkında doğru konuş seungmin!(h)

hyunjin hemen seungmine dönüp bağırmıştı 

-sen hangi hakla anneme böyle bişi dersin!? hatta annemize!? noldu yediremedinmi!? seungmin anla küçükken senin başına bişi geldiğinde güçsüz olmıyayım diye annem beni senden hep uzak tuttu ! sen benimle her oyun oynamaya çalışmak istediğinde bende oynamak istemiştim ama annem hiç izin vermedi! niye sana bişi olursa yanında güçlü olabileyim diye! annemin sana olan karşı sorumluluklarının çoğunu ben yaptım ama sen bunu hatırlamassın daha bebektin ! ya seungmin seni ilk bana verdiler lan doğduğun gün ! babama bile vermediler ! bana verdiler bana verildiğin o gün seninle aramda olan o bağı kimse sökemez ! hani dedin ya hayatında en son seçeceğin kişi bile değilim evet en son değilsin ama ilk sen varsın ! ve ben sana hiçbir zaman sevgimi gösteremedim çünkü  hani o piç dedğin kadın varya annem bana öyle öğretti... ve ben her şeyi hatırlıyorum seungmin herşeyi  seni o halde kanlar içerisinde gördüğümde çok çaresiz hissettim anlıyormusun felixde bile hissetmedğim o çaresizliği sende hissettim  ben eğer o gece kendime gelmeseydim kollarımın arasında gidicektin ölecektin çünkü ben o gece seni kollarımda ambulansa taşımıştım evet felixle ambulansa bindim çünkü yanında olsaydım canım daha çok yanardı ve bu benim senin bilmediğin ama benim senin yanında ilk yenilgim olurdu(h)