Hemde bitterli!

49 4 10
                                    

Ön uyari!!! Kitabi 14 yaşında yazmaya başladım o yüzden bunu göz önünde bulundurup yorumlarsanız sevinirim
Saçlarınız herşeyden daha önemli olsun
Oy verip yorum yapmayı unutmayın☆

-1. BÖLÜM-
Hemde bitterli!

Tenha sokaklardan oldum olası korkardım asla yaklaşmamaya dikkat eder, insanların arasından giderdim. "YAĞMURDAN NEFRET EDİYORUM" yanımdaki kadının sinirle söylediği o üç kelime,bir cümle nedense boş beynimin içini düşüncelerle doldurmuştu... bir insan yağmurdan nefret edebilir miydi?

Demek ki edebiliyormuş...

Onlara aldırmadan hızlı adımlarla yürüyerek
Önümdeki Cafe'ye giriş yaptım hemen cam kenarından 4. Masaya oturdum çok sakin bir halde elimi kaldırarak garsonu çağırdım garson bana yaklaştı yavaş yavaş elindeki defterin yanında olan mavi tükenmez kalemi alıp gözlerini bana dikti hafif bir tebessümle "Siparişinizi alabilir miyim?" Diye mırıldandı ses tonu çok hafif kibardı

sesi o kadar yakışıklıydı ki...

bi o kadar kendisi de yakışıklıydı kerim altınsoya benzetmediğimi söylesem yalan olur bende onun gibi tebessüm ederek

"Bir kahve bir kurabiye alabilirim."

"Tabii kurabiye neyli olsun istersiniz?"

"BİTTER ÇİKOLATALI!" Diye cevapladım garsonun sorusunu bir kız çocuğu sesiyle

Garson benim cevabıma kocaman gülümseyerek o da bir çocuk heyecanı ile konuşmaya başladı...

"Peki küçük hanım sizin için bir kahve bir de kurabiye"

"HEMDE BİTTERLİ!"
"HEMDE BİTTERLİ!"

İkimiz de aynı anda ekledikten sonra gülümseyerek kasaya doğru gitti bende kafamı önüme doğru eğdim kitabımı aldım
Kürk Mantolu Madonna'ya başlamıştım bu aralar elimden geldikçe Seyfettin Ali okuyordum.

Kitabımı açtım yavaş yavaş okumaya başladım yüzümde tek bir mimik oynamadan 3 sayfa okudum sonra sıkıldığım için bilgisayarımı çantamdan çıkarttım ve romanımı yazmaya başladım...

Kulağımdaki kulaklığımda çalan hafif şarkı kulağımı doldururken yavaş yavaş romanımı yazmaya devam ediyordum kulaklığımdaki şarkı etrafı duymamı engelliyordu. Kitabım da dinlediğim şarkıyı kullanma isteği dolmuştu içime yavaşça yazmaya başladım sözleri

"Ama dönme, n'olursun orda kal... umarım çıkmazsın karşıma bir daha sözlerim acıtır, gözlerime bakma. Tek bir söz söyleme varsa az utanman"

Bir tık Batuhan Kordel fanı sayılırdım omzuma değen el tüm dikkatimi dağıtırken kafamı kaldırdım ve ona baktım garsona hemen siparişlerimi tek hamlede masaya bıraktı ve gözlerini bilgisayarımda gezdirdi sanki okumak ister gibi bilgisayarı ona çevirdim ve hiç beklemiyor olacak ki yüzü şaşkınlıkla doldu

Gülerek yanıma oturdu ve yaklaşık yarım saat boyunca hikayemi okudu "güzelmiş" dedi en son kalkmak için doğrulurken "biraz daha alıntı ekleyebilirsin latfe"

Ne latfe mi? İsmimi nerden biliyordu?

"İsmimi nerden biliyorsun?" Yine güldü "Azcık dikkatli davransaydın her cümle sonuna ismini eklemezdin hem yazar ismi hemde cümle sonlarında yazıyor." Ah! Doğru unutmuştum hemen bilgisayarı önüme çevirdim ve dediği gibi düzeltmeye başladım herşeyi lakin bi sorun vardı çocuğun ismini sormayı unutmuştum hızla elimi kaldırdım ve benim tarafıma gelmesini bekledim

Ah o kokusu...

İnsanın içi gidiyor "buyurun?" Diye mırıldandı çapkın gülüşle
"benim bir isteğim olacaktı"
Gülüşü hala yüzündeydi.

Gece bekçileri🌌Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin