Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sevgili Kouki'miz için,
"Bu annelerinden sana bir hediye Ajansta yaşadığımız ufak maceralar Ve unutulmaz anılarımızın bir derlemesi Umarım hoşuna gider canım,"
Sevgiler Annelerin, Jun ve Chiyo ❥
Kouki'nin albümü yirmi yedinci okuyuşu ve bitirişiydi bu. Albümü rafına geri yerleştirdi ve yatağının ucuna oturdu.
"Annemlerin bu kadar güzel anlaşmasını seviyorum. Onların ki gibi bir evliliğim olursa bana yeter de artar bile..."
Diye düşündü ve masasına oturup, yarım bıraktığı kitabına geçti. Annesinin okumasını çok istediği bir kitap, Vatan yahut Silistre. Yemek kokuları çoktan burnuna gelmeye başlamıştı. Jun yine konuşturmuştu sanatını.
Babalarına çekmişti annesi de tabii. Kavgaya, kargaşaya bayılırdı. Ama Chiyo'ya karşı uysaldı baya.
"Belki de Chi anneme özel bir şeydir. Onunla kavga etmeyi hiç sevmiyor..."
Jun kapıdan başını uzatıp gülümsedi, sessizce kendi kendine düşüncelere dalmış Kouki'ye bakarak.
"Yemek hazır! Hadi, hemen aşağıya geliyorsun küçük bey."
Kouki bir an düşüncelerinden kurtulup irkilse de ardından, Jun'un elini tuttu ve beraber aşağıya indiler.
"Herkes oturmadan başlamak yok dedim!"
Chiyo, Jun'un yanına gelip elini omzuna koydu.
"Biliyorum, biliyorum ama karşı konulamaz! Annen çok yetenekli Kou. Böyle bir eş bulmaya odaklan."
Jun evde sık sık şımartılıyordu, ajansı bırakmış daha çok evde kendi halinde takılmaya başlamıştı Kouki'yi sahiplendiklerinde. Onunla ilgilenmek ve büyüyüşünü seyretmek için. Chiyo da ajansta çalışmaya devam ediyor, aile ekonomisini ayakta tutmaya çalışıyordu.
"Peki peki, şımartmayın şimdi. En az senin kadar yetenkliyim güzel karıcığım. Eh maden karşı koyamıyorsunuz, hadi yemeğe geçelim. Herkes acıkmış belli ki."
Midesi guruldayan Kouki'ye göz kırptı.
"Evet, acıkılmış."
Kouki kızarıp masaya geçti.
"Anne... Artık onsekiz yaşımdayım..."
Chiyo, sandalyeyi Jun'un oturması için geri çekerken Kouki'ye gülümsedi.
"Ne o Kou? Yine de bizim küçük bebeğimiz olacağını söylemiştin hani?"
Kouki başını sallayıp yemeğe iştahla başladıktan sonra Chiyo da Jun'un yanına oturdu.
"Ah bu arada, doğum günün için trileçe yaptım, buz dolabında. Akşam hep beraber yeriz diye."
Chiyo, Jun'un yanağına küçük bir öpücük bıraktı.
"Teşekkürler güzelim."
Jun kadehini kaldırdı ve Kouki'ye uzattı. Kouki, onsekizine girmiş olsa da Chiyo'nun uyarısı üzerine çok içmemeyi tercih ediyordu ama bu gün özeldi, bu gün anneciğinin doğum günüydü. Birazcık kutlama havasına girse zararı dokunmazdı!
Kadehini, Jun'un kadehine tokuşturdu ve o da havaya kaldırdı.
"Dünyalar güzeli anneciğime!"
"Dünyalar güzeli karıcığıma!"
Günler her zaman sakin geçer. Hoshi'ler, tanıyabileceğiniz en içten ve samimi ailedir. Onlarla yaşamak için nelerimi vermezdim!
