Bilincimi yitirmeden önceki duyduğum son şey Mika'nın sesiydi...
"Yuu-chan!"
...
Gözlerimi açtığımda boşluktaydım.
"Asuramaru?"
Bazı sesler geliyordu ama ne olduğu belli değildi.
"Asuramaru!"
Sese doğru koştum. Asuramaru kalbimin duvarlarını kapalı tutmaya çalışıyordu.
"Asuramaru... Ne yapıyorsun?"
"Hayatım boyunca bu kadar güçlü bir arzu görmedim! Hayır Yuu! Bu arzu değil! Bu azgınlık!"
"Ne diyorsun Asuramaru?.. Anlamıyorum..."
"Aptal rolüne yatma Yuu! Kalbinden geçenleri biliyorsun! Sen Mikaela'yı istiyorsun. Sadece kendin için! Başka bir şey değil!"
"Öyleyse ne olmuş..."
"Yuu! Eğer arzularını bu duvarların içinde saklamaya devam edersen kalbinin kontrolünü kaybedersin! Bunun ne demek olduğunu biliyorsun!"
Yerde duran trampete baktım.
"Haklısın Asuramaru... Arzularımı serbest bırakmalıyım..."
Mika'yı istiyordum. Delicesine... Tanrım... Neden böyle olmak zorundayım?..
...
Gözlerimi yavaşça açtım. Yerde baygın bir şekilde yatıyordum. Mika başımda bekliyordu. Bu arzularımı daha da azdırdı... Mika... benim için sadece harikaydı...
"Yuu-chan! İyi misin?"
Dizlerimin üstüne oturdum. Mika'nın karşısına...
"İyiyim... Ama daha iyi olmak istiyorum... Mika... senden bir ricam olacak..."
"Elbette Yuu-chan..."
"Arzularıma karşılık vermeni istiyorum..."
Arzular.
Dudaklarımı Mika'nınkiler ile buluşturdum... Bir şey yapmıyordu... sadece bakıyordu. Şok olmuştu ancak bunu istiyordu. İstemeliydi.
O, benim arzularıma karşılık verecekti.
Ne olursa olsun... Mika ile olacaktım. Bu insanlığı karşıma almam anlamına gelse bile.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
