🔞გათვლა🔞 (დასრულებული)

11

-დიახაც დვბრუნდი, ბატონო თეჰიონ.
-ასე უხეშად რატომ?
-იმიტომ.-მისი მკლავი დავიჭირე და ვენის ადგილი სპირტიანი ბამბით
გავასუფთავე. ნემსი ავიღე.

-არ მატკინო!-რას მბრძანებლობს ერთი. ამას როგორ ვაწვალეეებ აი უბრალოოდ დავტანჯაავ.

-ზუსტად მიმიხვდი მაგას ვაპირებდი.
-ვიღაცას მოხვდება.
-უკაცრავად? -ვერაა ესს.

Taehyung  pov

ცუდად რომ მექცევა ნერვებზე ვითხრები. ვერ ავიტან ამდენ დამცირებას ჩემი გული ვერ გაუძლებს.-ჩემს ფიქრებზე ხმამაღლა გამეცინა ელიზამ გაოგნებულმა გამომხედა. მის სახეზე სული ლამის  გავაბნიე.

-რა გაცინებთ?იმედი მაქვს სხვა საავადმყოფო  არ დაგჭირდებათ.

-არა ნამდვილად. ელიზასთან ყველაზე მაგრად ვგრძნობ თავს, მალევე გამოვკეეთდები პირობას გაძლევთ.

-პირობა პირობაა-მითხრა და ლანგარზე წამლები და ნემსები რაც ეწყო მოაწესრიგა. გასვლას აპირებდა.

-ასე მალე მტოვებთ?

Eliza's pov

ნერვებს მიშლის, გიჟი  გადარეული ბიჭია მაგრამ, ჩემი პაციენტია და გამოჯამრთელების მეტს ვერაფერს ვუსურვებ კარგს.(ნეტა ვის უნდა ეწამებინა ეს საწყალი💀.)

გასვლას ვაპირებდი მაგრამ, თან არც მინდოდა. გული მეუბნებოდა რომ ცოტა ხნით კიდევ ვყოფილიყავი მასთან.
უცნაური გრძნობა მქონდა.- ფიქრებიდან ტელეფონის ზარს გამოვყავარ  -გისმენთ - ელიზა ექიმო მეხუთე სართულზე ჩამოდით 572 პალატაში, პაციენტს თქვენი დახმარება სჭირდება.-მალევე ქვევით ჩავედი. პალატაში შევედი.

-ნორმალურები ხართ? მე არ ვამშობიარებ ხალხს!  ანასტასიას არ იცნობთ? იმას დაურეკეთ და ამშობიარებს!-ექთნებს თან ვეხმარებოდი თან ვეჩხუბებოდი.
სად ელიზა და სად ანასტასია მერამდენედ უნდა შევეშალო.
გოგონა სამშობიარომდე მივაყვანინე.  თან ვამშვიდებდი. დერეფანში სკამზე ჩამოვჯექი.