2. Bölüm

34 7 8
                                    

Düğün günü geldi işte. Herkes erkenden kalkıp hazırlanmaya başladı. Ben ise yataktan çıkmıyordum. Annem odaya girdi.

Hiromi: Emi sen hala kalkmamışsın.

Uyuyor numarası yaptım.

Hiromi: Uyumadığını çok iyi biliyorum. Hadi kalkıp hazırlan.
Emi: Ben gelmesem olur mu?

Annem yanıma gelip yatağa oturdu.

Hiromi: Sensiz olur mu sence?
Emi: Olmuyor mu sence? Ben o haldeyken ikinizde boşandınız ve gittiniz. Hanginiz dönüp arkanıza baktınız acaba bu kız bu halde bizsiz napacak diye? Sen ve babam yokken abim, dayım, halam ve arkadaşlarım vardı. En büyük destekçim onlar olmuştu ama şimdi hepsinden uzağım.
Hiromi: Haklısın kızım ama sensiz olmaz ki.
Emi: Emin ol bensiz gayette iyi oluyor. Bak sana anne demeyi bile kestim. Boşandığınızdan beri sana kaç kere anne dedim. Sen kendin söylememiş miydin bu kız sorunlu diye. Velayet konusu açıldığında ben seni seçmeseydim senin beni seçeceğin zaten yoktu.
Hiromi: Öyle bi durum yok ortada. Elimde olsa ikinizi de seçerdim.

Bozuk bir kahkaha attım.

Emi: O yüzden mi babamla konuşurken Hotaru'yu ben alırım sen de Emi'yi alırsın dedin. Zaten Emi senin için hep kavga eden, sorun çıkaran, kuduran, boş konuşan biri oldu değil mi? Ben aylarca o evde tek kaldığımda umrunda bile değildim. Sadece herkesin gözünde iyi bir anne çizmek için ananeme soruyordun beni. Seni engellediğimi söyledin ama ben seni asla engellemedim.

İstemsiz olarak ağlamaya başladım.

Emi: Daha fazla konuşmak istemiyorum. Lütfen şimdi çık git.

Annemde dediklerimin doğruluğunu biliyordu. Daha fazla konuşmadan çıktı odamdan.

Hotaru: Annem noldu sana?
Hiromi: Yok bir şey oğlum.
Hotaru: Nasıl yok bir şey ya. Ağlıyorsun işte. Noldu söyle.
Hiromi: Kardeşinle tartıştık biraz ağır konuştu.
Hotaru: Onun ağzının ayarı yok bilmiyor musun?
Hiromi: Biliyorum ama çok üzüyor kendi kızımın bana düşman kesilmesi.
Hotaru: Napıyor şuan?
Hiromi: Yine inat etti ben gelmek istemiyorum diyor.
Hotaru: Sen canını sıkma ben onunla konuşurum annem.
Hiromi: Teşekkür ederim canım oğlum.

Abim odama girdi.

Hotaru: Oooo sen hala kalkmamışsın cadı.
Emi: Uyumak istiyorum.
Hotaru: Uyuyunca kabuslardan kaçamazsın.
Emi: En azından orada yaşamak istediğim hayatı görüyorum.
Hotaru: Bu hayatıda yaşamak istediğin hayata dönüştürmelisin.
Emi: İmkansız.
Hotaru: İstedikten sonra hiçbir şey imkansız değildir. Hadi ama Emi bunları bana sen söylemiştin. Ne çabuk unuttun?
Emi: Unutmadım.
Hotaru: Evet ben de biliyorum bu hayat can sıkıcı şeylerle dolu ama önemli olan senin bunlara karşı gelebilmen. Öyle değil mi?
Emi: Öyle.
Hotaru: O zaman kaçmak olmaz.
Emi: Haklısın abi.

Abim yanıma girip yorganımı kaldırdı.

Hotaru: Ve annemi üzme tamam mı?
Emi: Üzmedim.
Hotaru: Yalanını sevsinler.
Emi: Doğruları söyledim sadece.
Hotaru: O senin doğruların gerçek doğrular değil.
Emi: Kesin öyledir.

Abim beni tutup kaldırdı.

Hotaru: Hadi çabuk hazırlaaannn! Saat 2 olduuu!
Emi: Yaa şöyle bağıra bağıra konuşma sinir oluyorum!
Hotaru: Emiiiii geeççç olduuuuu!!
Emi: Hayır yaa!!

Valizimi alıp açtım. Üstte mükemmel bir elbise vardı.

Hotaru: Oha o elbiseyi ne zaman aldın?
Emi: Benim değil bu.
Hotaru: Valizler mi karıştı.
Emi: İmkansız benim valizim.
Hotaru: Nerden çıktı o zaman bu elbise?
Emi: Bilmiyorum.

Suna Rintaro x ReaderHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin