Yazardan
Afra yine güne çalan alarmla başlamıştı anne ve babası nın parasını istemeyerek kendi ayakları üzerinde durmuştu hayatı güzel ilerliyordu hastaneye gitmek için günlük rutin bakımını yapıp arabasına bindi hastaneye gelmiş ti gördüğü kişi ile yüzüne tebessüm geldi en iyi arkadaşı Azra onunla çok iyi anlaşırlar dı her zaman destek olurdu
Afra:günaydın canım benim
Azra: sana da günaydın afram benim nasılsın
Af:iyi canım bugün pek yoğun değiliz gibi
Mert ten
Bugün izine ayrılacaktım hayatım güzeldi ailemin baskılarına karşı koyup asker olmuştum pişmanlığım varmı tabiiki hayır ama artık biraz ara vermem gerektiğini anladım üstlerimden izin alıp gece yola çıkacaktım İstanbulu özlemiştim gidip özlem giderip gelecektim
Yazardan
Afra nın oldugu bölüme vurulmuş birisi gelmiş ti ağır yaralıydı kapıda en az 10 kişi onu bekliyordu ama maalesef kurtaramadılar
Afra ameliyat haneden çıkıp
Af:başınız saoğolsun hastayı kaybettik
İçlerinden birisi çıkıp
X:nasıl kurtaramadınız benim abim ölmezdi onu sen öldürdün sende öleceksin
Af:ne diyorsun sen be geldiğinde zaten kalbi durmuştu
X:bana cevap verme kadın beni sınama sen bekle seni bulucam bulduğumda da işini bitirecem
Afra çok korkmuştu hastaneden çıkıp üzerini değişip babasını aradı
Mehmet:efendim
Af:baba
Me:kızım
Af:baba gelebilir miyim çok korkuyorum
Me:tabiki kızım kimse sana birşey yapamaz neden korkuyorsun
Af:gelince anlatsam
Me:tamam kızım odanı hazırlatıyorum
Af:tamam baba
Telefonu kapatıp hiç durmadan bavulunu hazırlayıp yola çıktı
Mert ten
Yola çıkmıştım ama benzin almak için benzin istasyonu na girmem gerektiğinde kendi kendime ofladım bir an önce gitmek istiyordum
Arabadan indiğim anda bir kızî zorla arabaya bindirmeye çalışıyorlardı
Bela beni yine buldu dedim ve adamların olduğu yere doğru gittim
Mert:hop noluyor
X:sen işine bak bela olmayalım başına
Mert:kızamı yetiyor gücünüz
Af:bırakın beni ben bir şey yapmadım diyorum
Mert:kızı bırakın yoksa iyi şeyler olmaz
Adamlar güler
X:lan ne yapabilirsin sen burda kafana sıkarım geçer giderim
Adam in konuşması biter bitmez kafasına mermiyi yemesi bir olmuştu Afra çığlık atmıştı adamların elinden kurtulup bir yere saklandı Mert adamlar lara sıkıyordu hepsini birbir indirdikten sonra afranın yanına gitti
Afra mert in geldiğini görünce iyice korkmaya başladı
Mert:korkma sana bir şey yapmam gel gideceğin yere götürüyüm
Afra:nerden bilecem o adamlardan olmadığını
Mert:bak ben askerim istersen kimliğimi gösteriyim İstanbula gidiyordum benzin almak için durdum bunlar oldu geç kalsaydım başka şeyler olabilirdi
Afra inanmışti
Afra:bende İstanbul a gidiyorum benide götürürmüsün arabam pek iyi halde değil
Mert:tamam götürüyüm arabadaki bavullarını falan alalım Mert afraya elini uzattı yerden kaldırmak için Afra tereddüt etsede tuttu
Bavullarını ve çantasını alıp yola çıktılar Mert i babası aradı
Mert:efendim
Emre:oğlum geliyor musun ne zaman burda olursun abidin e söyleyim karşılasın seni
Mert:hayır baba abidine süpriz olsun söyleme sen tamam mı
Emre:tamam oğlum hadi görüşürüz
Mert Telefonu kapatıp yola bakmaya devam ettiAfra sadece arkada olanları düşünüyordu bir günde hayatında neler değişmişti yorgunluk la arkada uyuya kaldı
Ama kader çizgisi tam yerinde mi başlamıştı
_________________________________________
Geri geldim yeni hikayelerle seveceksiniz eminim yorumlarını zi bekliyorum uzun zaman sonra iyi oldu severseniz yorum yapabilirsiniz siz istedikçe ben yazarım ama bazen gelemiyorum kusura bakmayın
ŞİMDİ OKUDUĞUN
artık uzlaş
Açãoafra yine güne çalan alarma başlamıştı anne ve babasının parasını harcamak istemeyen seyran doktor olmuş tu hayatı güzel yaşıyordu ancak o güne kadar