Bro X Steve (Het Flopatheneum Halen Fanfiction)

Hoofdstuk III || Vlucht naar vrijheid

Bro was het beu, ze was boos en verward. Met de nieuwe apocalyps waren er nauwelijks nog mensen over op aarde. Het einde van de wereld was begonnen bij de Giga Orgie, en toch bleven ze het maar allemaal doen met elkaar. Bro snapte er niks van, ze wou weg.

Ze stond op van de plek in de hoek van het dak waar ze al dagen had gezeten op de vuile grond. Ze stond abrupt op, keek nog een laatste keer rond zich heen en sprong over het muurtje van het dak af. Misschien is het ook nodig om te zeggen dat de regels van de zwaartekracht drastisch zijn verandert wanneer de apocalyps was begonnen. De Giga Orgie heeft de fysica op vele manieren aangetast. (Dit was dus géén zelfmoordpoging van Bro.)

Ze lande zacht neer op de harde grond, al dagen had niemand het aardoppervlak aangeraakt. Niemand, niemand maar Jane. Jane was zelfs al van voor de apocalyps verklaard tot heks, vele mensen in het alternatieven circuit kwamen naar haar toe voor een voorspelling van hun toekomst. Maar de normies vonden haar een leugenaar, intellecten wisten waar ze echt voor stond.

Bro was uiteraard geen intellect, je kan haar bijna het omgekeerde noemen. Maar ze kende Jane wel, als ze samen in de klas hadden gezeten voor de apocalyps. Bro liep vermoeid door de straten, op zoek naar Jane, opzoek naar een antwoord.

Jane kwam de hoek om rennen. Ze stopte recht voor de voeten van Bro, deed een back-flip, plooide zichzelf een paar keer binnenstebuiten en buigde toen diep door haar knieën.

"Hodwy, broski!"

Bro was lichtelijk verward, maar dacht er verder niks van. Jane kon zo'n dingen gewoon. 

"Ik word gek, Jane. Help me."

Jane lachte, "Volg me. Ik neem je mee naar mijn grot, ik help je met mijn magie."