Aselin Karev, karlı bir gecede kapısının önünde kanlar içinde yatan bir adam bulduğunda, zaten hiçbir zaman toparlamaya beceremediği hayatı iyice paramparça olur.
Karanlığın derinliklerinde, birbirine meydan okuyan motorların ve öfkeyle gecenin için...
(Merhabalar! Kitap için ağır totemler yapılmıştır, bildindiği gibi Şubat dört yılda bir 29 çeker. Dilerim bize şans getirsin. İyi okumalar. 🤍)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kötü anıların kalbi var gibiydi ve nabzı sadece karanlık gecelerde atıyordu.
Karanlığın derinleklerinde, arabalar gecenin bu vaktinde bile hala yarış yaparak birbirlerine meydan okuyor, egzoz gazlarını havaya savurarak azgın canavarlar gibi öfkelerini geceye haykırıyorlardı. Geçtiğim apartmanın penceresinden loş bir ışık sızıyordu sokağa. Genç bir anne, hala korku içinde ağlayan ve etrafını tekmeleyen çocuğunu uyutmaya çalışıyordu. Belli ki çocuk gecenin içinde böğüren motor sesinden korkmuş, annesinin sıcağını aramıştı.
Meydan okuyan arabaların, egzoz gazlarının, azgın canavarlar gibi öfkeyle gecenin içinde haykıran motorların arasında ise o duruyordu... 7 Numara.
Acı kahve, terden sırımsıklam olan saçları kaskından sıyrılıp alnına düşen, parmaklarının arasındaki sigaradan çıkan ince dumanların kaskının açık penceresinden yavaşça yükselmesini izleyen... 7 Numara. Ve felaketim olucaktı. Bilemezdim.
