Akşam

7 0 0
                                    

  Eve girince annemler hemen bana doğru bakıp konuşmaya başlamışlardı. Tabii ki annem sinirliydi ve bağırmaya başladı.
Mira:Kumsal nasıl okuldan geç gelirsin! Konuşsana çocuk!
Kumsal: Yanlış sokağa girdim yanlışlıkla. Lütfen bağırmanı durdur.
Mira: Senin beynin yok mu! Sen bana nasıl karşı gelebilirsin!
Kumsal: Her insan eşit olarak doğmadı mı?
Mira: Sen dalga mı geçiyorsun benimle!
Kumsal: Hayır,Neden?
  
  Kavgayı bitirmeye çalışıyordum. Ama kavgayı bitirmeye çalışırken annem bana bir tokat attı. O an gözlerimin önünden annemin şuana kadar bana tokat attığı zamanlar geçti. Çok kez sinirini benden çıkarmıştı. Bu artık bana çok normal geliyordu. Gözlerim dolunca odama doğru koştum.
Mira: Şimdide ağlıyor musun! Keşke seni doğurmasaydım.
 
   Odama çıkınca yatağımda ağlayarak kendim hakkımda şeyler söyledim.
Kumsal: Annem bile benden nefret ediyor!
Mira: Aç şu aptal kapıyı!
Kumsal: Ne oldu! Kapıyı açtığımda bana tokat mı atıcaksın! 
   Sonra batteniyeme sarıldım. Ağlayarak gözlerimi kapadım ve uykuya daldım.

Sadece İkimizHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin