çatı Katı/chanmin

9⭐️

Seungmin anlatım:

Gökyüzüne bakıp apartmana girdim,nedense içimde kötü bi his vardı,uyusam geçer belki.Kapı aralanmış olduğu için ayakkabılarımı çıkartıp içeri geçtim.

Hiçbiryere bakmadan odama geçtim direk,çantamı yere fırlattım ve yatağıma oturup düşünmeye başladım

Düşünmek bi yerden sonra insanı sıkıyo maalesef,kulaklığımı alıp yatağımı açacağım sıra içerden babam seslenmişti

Gene ne istiyicektiki acaba? fazla sorgulamadan önce mutfağa sonra salona baktım

"Efendim baba"

"Geç otur"

Kafası yerindeydi sanırım,ağzını yaya yaya konuşuyordu geçide ne bilim

"Bi sorunmu var"

Elimden geldiğince ondan en uzak yere oturmaya çalıştım ama olmadı.Bileğimden tutuğu gibi beni dibine oturturdu.

"Hayır yok"

aşırı yakındık şu an.falza temas seven biri değilim aşırı iğrenç hissediyorum şu anda

ellerim ile oynarken bacağımda hissettiğim el ile kafamı azıcak kaldırım,bacağıma baktım babamın eliydi.daha kötü hissetmem için bi sebep daha
Daha önce yaşattığı şeylerden sonra böyle şeyler tranva bıraktı bende

Sadece babamın ellerine bakıyordum,babam ise koltuğa yaslanmış yayılmış bi şekilde hem oturuyodu hemde eliyle bacağımı okşuyordu.Babam bacağımı okşamaya başladığı zaman yerimden kalktım,ayakta boş boş yüzme bakıyodum şu an

"Neden beni çağırdın?"

"Otur"

"Hayır"

Sinirlenmiş olucaktıki iç çekmişti,ellerim titremeye başlamıştı bile

Daha falza buna katlanamam sanırım,hiçbirşey demeden odama gittim.

Aşırı iğrenç hissediyorum,bana her dokunduğunda kendimden daha çok iğreniyorum.

Odamda balkon vardı,balkona çıkıp biraz hava aldım,kendimce sakinleşmeye çalıştım.

Bi süre sonra mutfağa gitmem gerekiyordu ilaç içmem lazımdı,ama bi yandanda ondan korkuyorum

Mutfağa gidip ilacı elime alıp suyumu doldurdum,mutfaktaki tüm işlerimi halledip çıkacakken babam mutfağa giriyodu

Ben adımlarımı hızlandırdığım sırda kolumdan tutup beni duvarla kendi arasına almıştı,boku yemiştim çünkü kaçabilecek bi yerim yoktu

"Benden mi kaçıyorsun sen?"

Yo şizofrenim ben hayali arkadaşlarım ile kovalamaca oynuyoruz onlardan kaçıyorum

Cevap vermemiştim, yere bakıyordum sadece.

Çenemden tutup o iğrenç yüzünü yüzüme yakınlaştıdı.

"Uzak dur benden"

Sadece bunu diyebilmiştim

"Bana bak çocuk istesem sana neler yapabileceğimi biliyorsun değilmi"

Kafamı sallamıştım sadece,neler yapabileceğini biliyorum.

"Odama geç"

Sabah neden kötü hissettiğimi anladım.napıcaktım ben şimdi.ona karşı gelirsem sonum daha kötü olur

"Lafımı ikiletme geç şu odaya"

"Yok öyle bişi"

Bana geldiler,evet sonda yarrağı yiyicem ama napiyim sus sus nereye kadar.

"Efendim anlamadım?"

"Anlamaman normal [beynine soktuğumun]
diyorumki geçmiyorum odaya falan"

Boğazımı sıkmaya başlamıştı,acımıyordu bile

"bırak, acımıyo zaten"

"HAYIRDIR NOLDU SANA KARŞI GELİYOSUN BANA"

Kaşınıyorum baba nolsun ,cevap vermedim tabikide

Neresinden çıkardığını bilmediğim bıçağı boynuna tutmuştu

"KENDİNİ BİŞİ SANMA SEUNGMİN,BEDENİN GÜZEL SADECE YOKSA BU ZAMANA KADAR ÇOKTAN BIRAKMIŞTIM SENİ"

Evet neden bedenimi sevmiyorum sorusunun cevabı buydu işte,bıçağa boynumdan çekip kollarımı çizmeye başlamıştı,bu gerizekalının kollarıma karşıya bi şeyi var sürekli bişi olunca kolumu çiziyo göt

Bu biraz olsada acıtıyordu,dayanmak zorundayım

Kollarımı çizmeyi bıraktığında odama koşmuştum hızlıca,üstümü değiştimiştim.Kollarım kan içineydi ama zamanım yoktu bi an önce çıkmam lazımdı elinde sonunda buraya geri dönicem ama yapçak bişi yok

Üzerime hırka atıp çıkmıştım,kapıda ayakkabılarımı giyerken gene gelmişti oç

"git bakalım seungmin elinde sonunda geri geleceksin güzelim"

"Evet gelicem ama bu saatten sonra sıkıyosa dokun bana"

"Görüşücez"

Ayakkabımı giydiğim gibi kendimi direk dışarı attım,evet oraya gidiyorum demeye gerek varmı?

Kulaklığımı almıştım bu sefer,kulaklığı takıp yola devam ettim.

Şirkete geldiğimde aklıma direk chan geldi,acaba burdamıydı.bu halimle kimsenin beni görmesini istemiyorum

Asansör durduğunda hemen inip terasın kapısını açtım,ayı görmem ile yüzüm gülmüştü nedensen ay çok huzur verici gelir bana hep

Her zamanki yerime oturup kolumdaki kanları temizlemeye çalışıyodum,ağlamaya başlamıştım bile kolumun açısından değil yaşadıklarım iğrençlikler yüzünden ağlıyordum,buraya gelme amacım bu zaten.

Yaklaşık bi saattir ayı izleyip ağlıyorum,gözlerim ağrıyodu ama nedense gözyaşlarım hiçbir şekilde durmuyodu

Chan anlatım:

Bugün işlerim biraz yoğundu,boş vaktim olur olmaz mutfağa koşucam

Hyunjinin beni beklememişti,uykum var diyerek gitti göt,yanlız kaldım maalesef

Son dosyayıda imzalatıp mutfağa koştum,ilk ağrı kesici içip bi sigara aldımki burda sigara içmenin yasak olduğunu anladım terasa çıkmayıda çok üşeniyorum ama çıkıcam maalesef

Asansöre binip yukarı doğru çıkarken saate baktım,saate 1 olmuş neyse iyi en azından işim bitmişti

3.şahıs anlatim:

Chan asansörden inip terasın kapısını açtı,içeri girdiğinde terasta birisinin olduğunu gördü ve onun yanına doğru yürümeye başladı

Seungmin ise ayak sesleri duyduğu için kafasını arka tarafa doğru çevirdi

İkili ilk başka birbirlerini görünce şaşırmışlardı, chan seungmine doğru yürüyüp yanına oturmuştu

"Seungmin?"