uyandığımda gözlerim ve başım felaket derecede ağrıyordu,kafamı çevirdiğimde belime sarılı bir şekilde uyuyan chanı gördüm,kıvırcık saçlarına istemsizce ellerim gitmişti kıvırcıkları ile oynamaya başlamıştım.
bir yandan saçları ile oynarken bir yandanda tavanı izleyip düşünmeye başladım.acaba eve geri döndüğümde ne olacak,peki eve ne zaman dönecektim? uzun süre burda kalıp chana rahatsızlık veremezdim.neden o an babama karşı çıktımki daha çok kızdırdım onu ,o beni taciz etmeye çalışmıştı herşeye susardım ama buna istesemde susamazdım zaten bedenimden iğreniyorum bide o dokununca...
belimideki elin hareket etmesi ile düşünmeye ara vermiştim,chan belimi okşuyordu.falza temas sevmem aslında,ahh doğruyu söylemek gerekirse temastan nefret ederim ama sevdiğim kişilerle temasa bayılırım.
nedense o kadar iğrenç şeyler yaşamama rağmen bel temasını seviyorum,sadece sevdiklerim ile tabi
chan'a baktığımda o bana çoktan bakıyordu ,ellerimi hızlıca saçlarından çekmiştim,ama o hâlâ belimi okşamaya devam ediyordu
"günaydın min"
min mi ? arkadaşlarımdan sonra ilk defa biri bana lakap takmıştı hoşuna gitmedi değildi
"günaydın hyung"
"bana hyung demene gerek yok"
"ama benden büyüksün"
"olsun sen deme"
"peki"
hâlâ yataktaydık, hiç kalkasın yoktu şahsen ve elleri hâlâ belimdeydi
"güzel uyuyanildinmi?"
"evett"
yüzüme bakıp sırıtmıştı,oha gamzeleri var lan aşırı tatlı duruyo
"gamzelerin var"
"evet gamzelerim var"
"çok güzeller"utanmış olucaktıki daha falza sırıtmaya başlamıştı
"teşekkür ederim min"
araya uzun bi sessizlik girmişti,gözlerimi kaşımak için elimi gözüme götürürken chan elini belimden çekmiş oturur pozisyona geçmişti.gözlerim ve başım çok ağrıyordu,ellerimi gözlerimden çektiğimde chan bana bakıyordu
"çok tatlısın"
duyduğum şeyle hem utanmıştım hem mutlu olmuştum.utandığımdan teşekkür edebilmiştim sadece
"birlikte kahvaltı hazırlamak istermisin"
"olur"diyerek bende oturur pozisyona geçmiştim
chana lavabonun yerini sorarak ilk başta lavaboya gitmiştim.aynaya baktığımda gözlerimin kızarık olduğunu gördüm yüzümü yıkayıp mutfağa doğru yol aldım
ne yapacağımıza karar verip masayı hazırlamaya başladık.yaklaşık yarım saat sonra işimizi bitirip yemeye koyulmuştuk
chan anlatım:
şahsen sabahları düzgün bi şekilde kahvaltı yaptığım söylenmez,yemek yapmayıda az buz biliyorum,seungmin olmasaydı evi uçurabilirdim herhalde.
yemek yedikten sonra masayı toplamaya koyulduk
"sen otur min ben toplarlarım"
"olsun bende yardım edicem"
"cidden gerek yo-"
seungmin beni dinlemeden elindeki tabakları mutfağa götürmüştü.bu halleri aşırı tatlıydı.
birlikte masayı topladıktan sonra salona geçip oturmaya başladık,moralinin hâlâ bozuk olduğu belli oluyordu,dün onu o şekilde görmem herşeyi daha çok merak etmemi sağlamıştı.
evet sormayı çok istiyorum fakat anlatmak istemeyebilir ki çok haklı,bana güveni tam olmayabilir.
gözlerimi elleri ile oynayan seungmine çevirdim
"nasıl hissediyorsun veya yapmak istediğin bişi varmı?"
"sayende biraz daha iyi gibiyim"
"anlatmak istermisin?"diye sordum,bi süre sessiz kaldıktan sonra konuşmaya başladı
