~Jeonginden~
"O zaman aynı pozisyondan devam" dedi ve Felixi tekrar ittirecekken.......
zilin çalmasıyla durdu Hyunjin fakat kararlıydı Felixi son bir kere daha öpmek istiyordu fakat son anda kabinin kapısına değilde duvara yaslayıp öyle öpmesiyle bir tık daha rahatladım fakat hala iyi değildim son kez öpüştükten sonra ikiside tuvaletten çıktı bende 3 4 dakika sonra çıktım ve elimi yüzümü yıkadım ardından aynada kendime baktım çok kötüydüm bembeyaz kesilmiştim ve gözlerim şişmişti kalbim ve nefesim daralıyordu resmen ölecekmişim gibi hissediyordum gerçi hayatımı ve nefesimi elimden almıştı Felix ölecekmiş gibi olmam şaşırtmamişti
Lavabodan çıktıktan sonra labaratuvara gittim labaratuvarda sadece bizimkiler vardı ve Felix ve Hyunjinde oradaydı şuan da ikisinide büyük bir nefret duyuyordum Felixin elinde bir kağıt vardı kağıdı buruşturup çöp atmaya kalktığı sırada beni gördü ve korkuyla bana baktı
"Jeongin sen iyimisin??" diye sordu korku ve merak içindeki gözleriyle onun o sözleriyle diğerleride bana baktı bense Felixi öldürmemek için zor duruyordum o benim her şeyimi tüm amacımı almıştı en çok da onu buralara getirenin ben olmam koyuyordu ve aynı zamanda Hyunjine olan hislerimi sadece onun bilmesi koyuyordu
"Sen ve Hyunjin sağolsun sizin sayenizde çok iyiyim" diyerek yanitladim fakat daha fazla kendimi tutamadım ve Felixin yüzüne yumruk attım Felixte bunu etkisiyle yere düştü ardından bende yere oturdum ve Felixi yumruklamaya devam ettim göz yaşları içinde vuruyordum Felixe nereye vurduğuma hiç bakmadan vuruyordum hirsimi almadıkça daha hızlı vurmaya başladım bı iki kişi beni durdurmaya çalışsa da durmadım tüm hirsimi çikaracaktim kararliydim en sonunda Hyunjinin bağirmasiyla durdum
"JEONGİN YETERRR!!!!!" diye bağırdı bende bu söz üzerine durdum ardından Hyunjin devam etti
"NE BU SİNİRRR!!??"
"SEN GAYET İYİ BİLİYORSUN NEDEN SİNRİLİ OLDUĞUMU" diyerek cevapladım Hyunjinse meraklı bakışlar atmıştı
"BANA ÖYLE BAKMA HYUNJİN SEN FELİXLE TUVALETTE İŞTAHLI BİR ŞEKİLDE ÖPÜŞÜRKEN BENDE ORADAYDIM"
"Ne öpüşmesi sen ne saçmaliyorsu-"
"HYUNJİN BEN APTAL DEĞİLİM ÖPMEK İÇİN FELİXİ YASLADIĞIN KABİNİN İÇİNDE BEN VARDİM SEN BÖYLE BİŞEYİ NASİL YAPARSIN YA HANGİ YÜZLE YAPARSİN HYUNJİN!!!!" diyerek yanitladim çok sınırlı ve üzgünüm kalbim kırılmışti ve bin bir parçaya ayrılmıştı gözyaşları ve kanlar içinde Hyunjine bakıyordum ardından ayağa kalktım çantamı alıp dışarı çıkarken Felixe döndüm
"SENİNDE NASİL BİR OROSPU OLDUĞUNU ÖĞRENMİŞ OLDUK SENİ PİSLİK KEŞKE SENİ O GÜN O ZORBALARİN ELİNDEN ALMASAYMİŞİMMMMM!!!!" dedim ve sinirle kapıdan çıktım
~Felixten~
Kanlar içinde yerde yatıyordum Jeonginin söylediği sözler çok ağırdı hele ki o son sözü söylemeyecekti en çok o kırdı kalbimi Hyunjin göz yaşları içinde yanıma geldi ve yüzümdeki kanları silmeye başladı
"Üzgünüm sevgilim seni koruyamadim" dedi kanları silmeye devam etti haklıydı koruyamamişti beni başıma açacağı derdin ve belanın farkında olamamıştı beni kendi elleriyle ateşe vermişti resmen fakat cezasını ben çekiyordum
"Üzgünüm sevgilim ama koruyamadin beni" dedim ve sıkıca sarıldım Hyunjine canım yanıyordu ama şu anda ona sarılmaya cidden çok ihtiyacım vardi acı içinde sarıldım ona biz bu duygusal anda iken diğerleri anlam vermeye çalışıyordu olaylara fakat onlarda anlam veremiyordu çünkü biz onlara anlam verecek vir şey bırakmamıştik malesef en sonuda Changbin sessizliği bozdu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HATIRLIYORUM ~HYUNLİX~
FanfictionHyunjin varlıklı bir aileden geliyordu Felix ise yıllar önce ailesini kaybetmişti bu ikili tüm sırlarının ve aşklarının tanişmalarıyla açığa çıkacağını ve neler yaşayacaklarını bilmiyordu....
