FOREVER
ONE SHOT
“Liezel! Make it faster. Nasa baba na si Arthur.”
Napangiti ako sa narinig ko. Andyan na si Arthur, yung bestfriend ko. Yung lalaking nagpapatibok ng puso ko.
“Maganda kana. Malalate na kayo. Baka hindi kana makaabot sa pagmarch nyan.” Nakapameywang pang sabi ng ate ko saakin.
Ngayon nga pala yung graduation naming. Gagraduate na ako ng highschool. Atlast!
Muli, tumingin ako sa harap ng salamin. Mukha akong normal, yung tipong healthy lang.
“Wala ka paring balak sabihin sakanya yung tungkol sa sakit mo?”
Umiling ako.
“You’re being unfair to him Liezl. LAhat kami alam na, sya nalang hindi.”
“Ayokong maawa sya saakin. Ayokong mabago yung trato nya saakin. Baka pag nalaman nya may mag iba. At ayokong mangyari yun.”
Mula sa likod ko niyakap nya ako.
“Kung kasi dati pa pumayag kanang paopera, sana okay na. Ang tigas-tigas kasi ng ulo mo!” Naramdaman ko yung pagtulo ng luha ni ate Dolor sa balikat ko. Umiiyak na sya. at nakkita ko yung reflection nya sa salamin.
Hinawakan ko yung kamay nya.
“Don’t worry ate. Mawala man ako in flesh, yung spirit ko laging nandito.”
Lalo syang umiyak.
“Wag kanang umiyak. Yung make up mo, nasisira. Sayang.”
“I dunno what I’m going to say, but please wag ka munang mang iiwan huh sis?”
Malungkot akong ngumiti. Alam ko kasi malapit na. Isang taon? Isang buwan? Isang linggo? O baka isang araw nalang ang itatagal ko.
May sakit ako sa puso. May butas yung heart ko. Namana ko sa mama ko na ngayon ay nasa heaven na. Pwede pa sana akong gumaling if papayag akong magpaheart transplant. Kaso pagpinalitan yung heart ko may possibility na pati yung love kokay Arthur mawala. At ayokong mangyari yun. And one thing is, baka di ko kayanin yung operation at mamatay ako. Sayang yung oras ko pa sanang makakasama pang matagal sya.
“Mauuna lang ako ate. Hihintayin ko kayo.” Biro ko.
Magsasalita pa sana si Ate Dolor kaso bumukas yung pinto ng kwarto.
Lumakas muli yung heartbeat ko.
It’s him. My best friend and the love of my life.
“Arthur.”
“Sorry, pumasok na ko. Ang tagal mo kasi, nag iiyakan pa yata ang mag ate.”
Tumayo kami ni ate Dolor at nagpunas sya ng mata nya.
“Masaya lang ako kasi gagraduate na kayo.” Palusot ni Ate.
Lumapit saakin si Arthur at umakbay.
“Oo naman! Matalino tong bestfriend ko, naipasa nya rin ako. haha!”
Siniko ko sya.
“Tara na nga! Malate pa tayo.” Saka ako lumakad, kaso napahinto ako nang maramdaman kong kumikirot yung puso ko.
“Oh. Okay ka lang?” Tanong ni Arthur. Napatingin ako kay Ate Dolor. Nag aalala yung titig nya saakin.
Weak smile lang yung binigay ko sakanya.
“Oo. Excited lang sa graduation.” Saka ako lumakad uli palayo.
**
“Haay ang saya!” Sabi ni Arthur. Tapos na yung graduation naming. At nasa van na kami. Sa sasakyan ni Arthur ako sumakay. Sabay na daw ako sakanila, tutal tabing bahay lang kami.
