Arkadaşlar, sınırı geçmedi ama yazdığım için dayanamayıp attım☹
Lütfen oy ve yorum.
.
.
.
Hyunjin sandalyede oturan Seungmin'i görünce adımlarını hızlandırdı.
"Seungmin."
Seungmin, Hyunjin'in sesiyle ayaklanmış ve dibinde biten bedene kollarını sarmıştı, sıyırsa da acıyan yarasını umursamadan.
"İyi misin?" Deyip kollarını ayırıp Seungmin'i süzdü Hyunjin.
"Bir şeyim yok Hyunjin."
"Bıçak sıyırdı demiştin?"
Seungmin elini ince kazağına götürüp kaldırdı.
"Sıyırdı demiştin."
"Bir şey olmadı ama sonuç olarak."
Hyunjin pansumanı yapılmış yaradan gözlerini çekip korktuğu yüzünden belli
olan oğlana çevirdi gözlerini.
"Bana her şeyi en baştan anlat."
"Ablam çıkar birazdan o çıksın sonra anlatayım mı?"
"Ne zaman istersen o zaman anlat.. Otur bakalım. Su ya da çay alayım mı?"
"Gerek yok. Ablam çıksın eve gideyim. Seni de aniden çağırdım ama.."
"Tabi beni çağıracaksın. Ablan çıksın evinize geçeriz. Hem anneni görmüş olurum hem de her şeyi bana anlatırsın." Deyip Seungmin'in saçlarını okşamaya başladı Hyunjin.
.
.
.
Seungmin'in ablası ifadesini vermiş, üçlü eve dönmüştü. Seungmin'in yeğeni çoktan uyumuştu. Annesi ise onları beklemişti. Geldiklerinde biraz konuştuktan sonra herkes odasına çekilmişti.
Hyunmin ikilisi Seungmin'in odasına girdiğinde Hyunjin konuştu.
"Babanla en son ne zaman konuşmuştun?"
"Üstümü değiştirmek istiyorum."
Hyunjin derin bir nefes verip kıyafet dolabını açtı. Açık mavi pijamalarını çıkartıp yatağın üstüne oturan Seungmin'in önünde eğildi.
"Kaldır bakalım kollarını."
Seungmin Hyunjin'in dediğini yağıp kollarını kaldırmıştı. Canı acıdığı için dişlerini sıkmıştı. Hyunjin Bunu fark ettiği için kazağı çıkartırken sessizce mırıldandı.
"Piç herif."
Pantolonunu da çıkardıktan sonra pijama altını da giydirip Seungmin'i yatağa uzandırıp yanına uzandı Hyunjin.
"Rahat mısın?"
Seungmin kafasını sallamıştı.
"Anlatacak mısın?"
"Ben odamdaydım, ders çalışıyordum. Sesler gelmeye başladı. Bakayım dedim. İndim Minnie ağlıyor. Ablamla annem içeri girmesin diye uğraşıyordu. Beni görünce daha da bir sinirlendi. Zaten benim için gelmişti. Ben de ne istediğini sordum. Sonra işte yaklaştım ona. Bıçak varmış cebinde, birden çıkardı; ablam beni geri çekince sıyırdı işte. Sonra durmadı tabi. Bağırdı çağırdı komşular araya girdi. Polis falan gelene kadar kaçmış. Görmemiş kimse."
Hyunjin, Seungmin'in dolu gözlerini silip sordu.
"Yarın sokaktaki kameralara baktırırız."
"Baktılar ki. Bir şey yokmuş."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
çözemezsin || hyunmin
Fanfiction"Hiçbir zaman beni affetmeyeceksin değil mi?.. Yaptığım yanlışların cezasını şimdi çekiyorum. Niye böyle yapıyorsun diyemiyorum çünkü hak ediyorum. Binlerce kez özür dilerim Seungmin." -Hyunjin Hyunmin Jeonglix Banginho Binsung(?)
