İyi okumalar canlarım💓💓
"Hayır eve gitmiyoruz. Sana bir sürprizim var..."
Eve gitmiceğimizi bana bir sürprizi olduğunu söylemesinin ardından 2 saat kadar zaman geçmişti.
Şuanda Alexandre' ın kendine ait özel uçağının gelmesini bekliyorduk. Tabi bu zamanda bana yemek yedirmeyi ihmal etmemişti.
Alexandre kendine beyaz şarap bana ise en sevdiğim kırmızı şaraptan söylemişti.
Şarabını yudumlarken telefonuma baktığımda saatin 3 ü gösterdiğini görürken ellerim esneyen ağzıma gitti.
Alexandre' ın bakışlarının hedefi olurken konuşacağım sırada telefonun sesi restorana doldu. Hemen açtığında karşı tarafı dinlemiş ve sadece "Tamam geliyoruz." Demişti.
"Hadi güzelim uçak gelmek üzere." Dediğinde uyku hali ile gevşeyen vücudum itaat eder gibi hemen kalkmıştı.
Elini bana uzattığında hemen tutarak restorandan çıkış yaptık.
"Nereye gidiyoruz çok merak ediyorum." Diye sorarken hafifçe güldü.
"Sabret küçük hanım." Dediğinde oflayıp yenilgiyle "Tamam" Dedim.
Arabaya bindiğimde uykum iyice kendini belli ederken gözlerim gitmeye başlamıştı.ne kadar dirensemde bu gün çok yorulmuştum.
Daha fazla dayanamayıp kendimi uykunun o rahatlatıcı kollarına bıraktım...
Alexandre Volois
Isabel' in nefes sesleri düzenli bir hal alırken kulağıma şarkı gibi gelen nesef seslerini dinliyordum.
Bana yaşadağımı hissettiriyordu.
Onu bunlardan uzaklaştırmak için onu İtalya' ya götürüuordum.
Rosa' yı son görüşümü ardından kısa bir süre sonra Mercier ailesinin Isabel' den haberi oldu. Bunu öğrenen Victor Mercier yani Isabel' in dedesi ile karşı karşıya gelmiştim.
Bu asla umrumda dahi değildi.
Victor torununu geri istediğini söylemişti ve bense ona karşı geldiğim için ailem ile birleşip Yüksek mahkemeye gitmişlerdi.
Isabel' in bundan haberi yoktu. Her şeyi çözene kadar onu Fransadan uzaklaştırıcaktım. Ona asla bir şey olmasına izin vermem.
İçime çektiğim nefesi seslice geri verdim. Elim sigarama gittiğinde yanımda uyuyan kadına gözüm kayınca vazgeçtim.
Havalimanına varmak üzereydik.
Güzelim hâla uyuyordu.
Geçen 5 dakikanın ardından havalimanının pistine girdiğimde kendime ait ismimin baş harflerinin yer aldığı "AV" isimli özel uçağının gördüm.
Genelde insanların içinde toplu şekilde seyahat yapmayı sevmezdim.
Arabayı durdurup kapıyı açıcağım sırada çalışanlar kapımı açmış ve selam verip Isabel' in kapısını ilerledim. Çalışanlar bagajdaki bavulları taşırken kapıyı yavaşça açarak Isabel' in güzel yüzüne baktım.
Üşümüş olucak ki hafif kıpırdansa da uyumaya devam etmişti. Derin bir nefes alıp emniyet kemerini çıkarttım ve bana göre küçük olan bedenini kucakladım.
Vakit kaybetmeden uçağa girdim. Uçak ta kendime ait bir oda yaptırmıştım. Bir yatak ve yedek kıyafetlerimden ibaret bir oda. Kapıyı elimle aralarken kuş kadar hafif olan bedenini yatağa bıraktım. Üstünü örterken bir kaç kez keyiflenmiş gibi mırıldandı.
