SAHTE GxG

7. Bölüm

Yanlışım var mı kontrol edemedim kusura bakmayın. 🥺

Nihayet dükkanın kilitlerini takıyorduk. Sabahtan her şey güzel giderken öğleden sonra iş bozulmuştu. Belki de sadece ilk izlenim için o kadar iyi davranmıştı bilmiyordum.

Açelya Beyza'yı almıştı ben de Eslem'i almıştım, Serhat da motoruyla bizi takip edecekti.

Gün içinde Eslem ile pek konuşmamıştık arabaya bindiğimizde kısa muhabbetler etmiştik. Serhat ile nişanlılarmış onu da öğrenmiş oldum. Daha doğrusu gözüme soktu diyebilirim.

Hala önümdeki arabayı takip ediyordum, günün bu saatleri trafik oldukça yoğundu. Sonunda küçük bir araya dönüp durduğumuzda rahatlamıştım. Karnım acıkmıştı ve Açelya'nın sorununun ne olduğunu öğrenmek istiyordum. Herkes arabadan indğinde Açelya yine hiç konuşmadan mekana girmişti.

Mekana girdiğimizde oldukça ferah bir havası vardı ve şirin duruyordu. Sağda büyük bir tezgah ve tezgah hizasında bar tabureleri, ortada ve köşelere konulmuş masalar solda ise karaoke için yapılmış bir sahne vardı.

Yeni olduğu için biz hariç 1 2 masa doluydu. Sakin bir ortam olması şu anlık iyiydi.

Sahnenin karşısında bir masaya oturduğumuzda herkes menüye bakıyordu. Ben Açelya'ya bakıp ne hissettiğini anlamaya çalışıyordum. Onun için endişelendiğimden değil sadece bir açık mı vermiştim bilmek istiyordum.

Kafasını menüden çekip gözleri gözlerime değdiğinde ifadesiz bakıyordu. Bu sefer menüye bakan ben olmuştum.

Herkes ne yiyeceğine karar vermişti. Alkol kullanmayı düşünmüyordum ama çok istekli olan üçlüyü kırmamak için onayladım. Zaten bana bir şey olmuyor. Olan düşünsün.

Yemeklerimiz geldiğinde ortamdaki muhabbet dağıldı. Açelya biraz daha normale dönmüştü.
Aslında diğerlerine gayet iyiydi bana pek ilgili davranmıyordu.

Beyza suskunluğumu fark etmiş olacak ki bana doğru yönelttiği soruyla düşüncelerimden kurtuldum.

"Ee abla senin için geldik hiç konuşmuyorsun. Bak bu iki güzel insan evlilik tarihini konuşuyor. Sen ne düşünüyorsun?"

"Daha hayatımda biri bile yok."

Dedim çakma bir üzgünlük sergileyerek. Serhat ve Eslem'e de mutluluklar dilemiştim.  Beyza da anlamış olacak ki şakayla devam ettirdi.

"Olsun biz evleniriz bende de kimse yok."

Tam olur diyecekken saatlerdir konuşmadığımız kız bir anda "Abart." Diyerek konuya dahil oldu.

Fobik olduğunu düşünmüyordum ama beni şaşırtmıştı.

"Niye olamaz mı?" Diyerek tepkisini ölçmeye devam ettim hem de öğlenden beri kesilen diyaloğumuzu canlandırmak istedim.

"Olamaz. Yani şey, yaş farkı çok."

Yaşlı mıyım ben be.

Ben tam cevap verecekken Beyza lafa atlamıştı. Bu gece konuşamayacaktık sanırım.

"Olsun ben mommy seviyorum."

"Ben de kitty seviyorum ama sen biraz kaplansın."

Bunu dediğimde Açelya da gülmüştü. Beyza da karşılık olarak:

"Evet ya ben biraz semeyim ama biraz da ukeyim. Kalıbımın insanı da değilim ne yapacağım ben?"

"Bir şey yapmana gerek yok balım seni bir kalıba sokamayız neysen osun. Seni seven de mutlaka böyle sevecektir."