Vazgeçmek zordur.
Bazen bir yaradan, bazen bir yar'dan.
Yara bile olsa o sana aittir. Yar zaten kalbindedir.
Sen yeter ki kalbine sahip çıkmasını bil.
Mardin'de kuralları sen yazar ve sen bozarsın. Hükmü veren ağadır.
Yine soğuk bir güne gözlerini açıyordu insanlar. Bu gün her zamankinden farklıydı. Dillerden dillere dolanan bir haber yankılanıyordu Midyat sokaklarında.
Behzaç Ağanın oğlu Ardil evleniyor ve töre değişiyor!
Törelerin değişmesi zordur. İnsan alışagelmişlerin dışına zor çıkardı.
Oyun kuruluyor.
Yeni kurallar Midyat sokaklarını esir alıyor ve her şey sıfırdan kurulacaktı.
Ardil Ağa'nın tek derdi töreyi düzeltmekken, kalbine düşen ansızın bir sevda da eklenir.
"Berfu sen benim kalbime ilmek ilmek işlenen zehir misin? Senden kurtulmak istiyorum ama kurtulamıyorum. Her geçen gün daha fazla ben oluyorsun, bana karışıyorsun. Söylesene Kar Tanesi sen bana bu kadar karışmışken ben senden nasıl kurtulurum?"
Amansız bir sevda, bütün düzeni, kalbini, aklını yok eder çünkü aşk insanı insan olmaktan çıkartır çünkü aşk insanı yeşerterek büyüten bir su gibidir.
***
Her haltı yazan ben bunu da yazmalıyım dedim!
Bayadır aklımı kurcalayan bir kurgu yüz defa girişi yazıp sildim ama sanki şu an bu olmalıymış gibi geldi.
Bu kısa kurgu tadında Töre kitabı olacak. Bölümler 2-2500 kelime aralığında olacak. İlk bölümü Cumartesi günü atacağım. Sahura yakın bir zamanda gelecek bölümler. Sar Beniye daha yeni başladık ama yoğun bir kurgu olduğu için kafamı dağıtacak bir kurgu olsun istedim. Buna da Kar Tanesiyle yapabileceğimi düşündüm. Umarım beğenirsiniz.
Not: +18 argo, cinsellik içeren sahneler bir kaç bölüm itibariyle başlayacaktır. Bunu göz önüne alarak okumaya başlayınız. Töre, ağalık içeren kitapları sevmiyorsanız bu kitap size göre değildir.
Şimdilik sağlıkla kalın...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kar Tanesi +18
أدب المراهقينBirbirine dokunan kar taneleri yok olurlardı. Ben onun parmak uçlarına dokundum... Yok oldum. "Kar Tanesi narindir, dokunursan yok olur. Ben de seni yok ettim Berfu. Seni bilmeyerek istemeyerek yok ettim ama bunu yaparken bende yok oldum. Meğer biz...
