Onu tanıdığıma mutlumuyum bilmiyordum ama onun beni tanıdığına mutlu olduğunu biliyordum.
sabah çok sevdiğim tavanıma bakarak uyandım . üniformamı giyindim. saçımı salaş bi örgü yaptım ve odamdan çıktım. annem ve babam işteydi . ama teyzem yanımdaydı. dışarı çıktım. geniş koridordan yürüdüm ve tam sokağa çıkacakken önüme çıktı dudakalrımızın arasında sadece 5 santim vardı beni öpecekken kendimi geri çektim. " ne yaptığını sorabilirmiyim?" "seni öpmek için dudaklarına yaklaşıyorum . " "kimden izin aldin ?" " kendimden " o zaman kendine söyle beni sinirlendirmesin" " söyledim " "afferrin ." "gidiyoruz " "nereye" "peş,mde adamlar var ve eğer kaçamazsak ikimizide öldürler yeterince açıkmı ?" " sanırım."
koşmaya devam ederken yorgunluktan bayıldım sanırım. gözümü açtığımda onun kuçagındaydım .kumdan sıcak gözleriyle bana bakıyordu ama ben ona bakamıyordum çünki bakasam ne olacağını bilişyordum. beni öpmeye çalışcaktı . bn istesemde yine kabul etmiycektim. ama o his içimde kalıcaktı. o yüzden kendime daha fazla bunu yaşatamazdım. " ne düşünüyosun?" dedğiğnde yüzüne bakmadan "hiçbişey " dedim . " sen ve ben .... " devamını getiremedi . arkasından bi el ensesinden tuttu ve onu kaldırdı . " kaç burdan ! " dedi ayağa kalktım tam kaçacakken benide yakalayıp bağladılar. ona çok kısa süre olmasına rağmen bağlanmıştım. mıknatıs gibi beni kendine çekiyordu.
adam elinde elektirk verici makinayla dönünce bağırmaya başladım . " sakin ol bana bişey olmaz."
erkeklerin bu gurunu anlamıyordum bana bişey olmaz deyince guruları mı artıyodru . sesin geldiği yere baktım . batu nun sakin ol diye bağrışlarını dinlemedden ve tabiki sakin olmadan bağırmaya ve yardım edin diye ağlamaya devam etttim ama hiç bi etkisi olmamıştı.
