Yazardan: Küçük Ayana evdeki gürültüye dayanamayıp annesinin ve babasının odasına bakmaya gitmişti nerden bilebilir'diki babasının elindeki bıçakla annesine yürüdüğünü küçük Ayana merdivenlerden 2'şer 2'şer atlayıp gidiyordu odanın kapısı birazcık aralıktı küçük Ayana o delikten bakmaya başladı
Babasının elinde bıçak vardı küçük Ayana'nın başından aşağı kaynar sular döküldü babası elindeki bıçağı annesine saplamıştı küçük Ayana'nın gözünden bir damla yaş düştü annesi hep Ayana'yı korumuştu babasına karşı ama şimdi Ayana annesini koruyamıyordu Ayana hemen kapıyı açıp annesinin yerdeki bedenine baktı Ayana çığlık atarak ağlıyordu komşular sesi duymuştu
Kapıyı tıktıkladılar lakin açan olmadı bu sefer polisi aradılar Ayana annesinin cansız bedenine bakıyordu o sırada zaten Ayana'nın babası gitmişti polisler gelip kapıyı açtılar ve karşılarına yüzü gözü dağılmış bir çocuk gördüler polislerden biri Ayana'nın annesinin nabızına baktı lakin atmıyordu küçük Ayana öksüz kalmıştı ya yetimhaneye gidecekti yada dayısının evinde kalacaktı Ayana tam bu kararı 6 yaşındayken vermişti yetimhanedense dayısının evine gitmeyi seçmişti zaten dayısının'da Ayana'nın yaşında kızı var
Ayana'dan:
Annem yerde kanlar içinde yatıyordu benle oyun oynuyor sandım annem hep kapı çalarsa açma demişti yine açmadım belki buda bir oyundur uyanır diye polis amcalar geldiler annemi beyaz bişeye örtüler.
polis amcaya annemi oradan çıkartmasını söyledim korkardı benim annem polis amca sadece saçımı okşadı annemden sonra ilk defa biri saçıma dokunuyordu
Dayımın evine götürmüşleridi beni dayımın kapısına gelince polis amcalar kapıyı çalmıştı yengeme başınız sağolsun demişti "kim yaptı bunu dedi yengem sonra bana baktı eğildi ve bana kimin yaptığını sordu ben babam diye bilmiştim" baba nasıl bir kavramdı.
Küçük Ayana baba diye bir kavram bilmiyordum annemin mezarlığına götürmüştü beni dayım susadığım için bana su almaya gitmişti ben annemin mezarında oturuyordum
Acaba annem orda üşüyor muydu? Kafamı mezardan kaldırdığımda bir erkek çocuğu beni izliyordu yanıma gelip
"sende mi kaybettin" dedi
"neyi diye" sorduğum'da "babanı yada ailenden birini dedi" ' ben annem burda diye mezarı gösterip ben kaybetmedim dedim" kumral erkek çocuk ise "yanlış biliyosun onlar burda diye" kalbimi gösterdi,"aynı bileklikten bendede var değiştirelim mi demişti bu bilekliği bana annem almıştı ama bir daha bu çocuğu bula bilirdim" ela gözleriyle cevabımı bekliyordu
bende olur diyip bilekliğimi çıkardım benimki gri renkti onun bilekliği ise siyah'tı "Bilekliği çok güzel ismin ne senin kaç yaşındasın diye ardı ardına sorular sormaya devam edicektim ki"
"Çok hızlı konuşuyorsun nefes al diye beni uyardı ismim Alp seninki ne diye sordu" "Tam cevap verecektim ki canım kuzen Asel gelmişti hadi kuzen gel gidicez babam seni cağırıyor diye kolumdan tutup sürüklemişti beni"
O gün o erkek çocuğu bir daha o kızı görmemişti yada kız erkek çocuğunu bir daha göre bilmişti sadece birbirileri hakkında tek bildikleri şey kızın yeşil gözü oğlanın çakır gözü ve ismiydi...
19 sene sonra...
Ben kim miydim? Ben üsteğmen Ayana Tomris yıldırım. Evet Asker olmuştum Sadece ben değil Erva ve Asel'de askerdi Erva hava harp okumuştu. Asel kara harp ve bende Kara harp okumuştum. şuan teröristlerin Arasındaki 6 Ayımdı gayet kolay geçmişti kaldığım kampın başkanı Bana aşıktı ve buda işimi kolaylaştırıyordu.
Karakterler(gece timi) Kıdemli Yüzbaşı Ahmet Dursun Yüzbaşı Emir zorlu Kıdemli Üsteğmen Tomris yıldırım Üsteğmen Mehmet Akif Teğmen Ali Şafak
Yeni bölüm için 5 oy yeterli daha detaylı anlatım yapicam ilk kitabim olduğu için kötü yazıyor ola bilirim affınıza sığınıyorum yeni bölümde görüşmek üzere
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
