4.bölüm

7 4 5
                                    

Bugün sekiz mart dünya kadınlar günü vede benim doğum günüm... Annemin bir mektupla bizi terk ettiği gün... babamın yaşayan bir ölüye dönüştüğü gün... Abimin,annemin,Nilayın hayatımdan gittiği gün... Keşke ben doğmasaydım dediğim gün.Mutlu olmalı değil miydim yaşarken mutlu olmalı değilmiydim bugün doğduğum gün için gurur duymalı değil miydin neden ben annemin prensesi değildim bu gün neden abimin civcivi kardeşimin canından çok sevdiği  ablası değildim...

(Talya 8 yaşına girerkenki doğum günü yazdığı mektup)
                        
                                                 08/03/2004
Anne biliyor musun bugün bugün benim doğum günüm artık kalbim acımıyor babam diyor ki annenin çok işi var nilayda onunla beraber canım kızım diyor ve saçıma öpücük konduruyor huylanıyorum ama hoşuma gidiyor anne sen benim saçımı hiç öpmedin acaba sen öpsen huylanırmıydım gelip öpsen olur mu anne 2 yıl oldu işin bitmedimi daha abim mecbur olduğu için gitti peki sen neden gittin anne bari nilay kalsaydı sıkılıyorum gelin artık pasta çok büyük babamla bitiremiyorum o yüzden aşağıdaki çocuklarada veriyoruz ne olur gel anne onları sevmiyorum pastamdan siz yiyebilirsiniz ama onlar yemesin.                                  kızın talya

**
Bugün doğum günüm dü evde zıbarıyordum naz ateşle gezmeye gitti efe ve boğaçla birlikte buğra beyciğimin işi var bugünü yine kimse hatırlamadı mı acaba babam bile aramadı bu kadar mı önemsiz biriyim ben

Aşağıya indim hava almam lazım dı nefes alamıyordum yavaş yavaş birer birer indim merdivenleri aklıma abimle taşadığım güzel günler geliyor Du acaba abim burda olsa buğrayı döver miydi olaylar çok ani gelişiyordu annemin nilayı bırakıp gittiğini buğradan öğreniyordum anne demeye bin şait isteyen kadın bizlerle eğlenip atmıştı beni babama nilayı teyzeme bırakmış... Abim nerede nasıl bilmiyorum bile insan bilmez mi düşüncelerimden benş ayıran şey ağlayarak bana koşan nilay nolduğunu anlamadan "iyiki doğdun iyi ki varsın abla'm" dedi şaşırmıştım ama sarılışını karşılıksız bırakmadım
Nilay "seni bir yere götürmek istiyorum civciv" kaşlarımı çatıp "nilay civciv demesen olmaz mı?" dedim kafasını salladı kolumdan tutarak askeriyenin genellikle idman sahası olarak kullandığımız kapalı alana doğru gidiyorduk kapıdan içeriye girince timim buğranın timi babam ve abim... Gözlerimim dolmasını engelleyemedim koşarak sarıldım gözümden bir damla yaş düştü koskocaman 22 yıl olmuştu be titreyen sesimle "abimm..." dedim bugün 8 Mart 2024  ömrüm hayatım boyunca üzüldüğüm ağladığım doğum günlerimin en iyisiydi abime kavuşmuştum babam dim dik ayaktaydı nilay da burdaydı tek eksik annemdi...

Yaşlar gözlerimden akmaya devam ediyordu abim "ağlama civciv'im" dedi tam ağzına yakışandann...
.
.
.
.
Dünya kadınlar gününüz kutlu olsun

       

Görev Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin