5. Bölüm

11 3 4
                                    

1 hafta sonra

Göreve gidiyorduk görevimiz uyuşturucu satıcısı olan adamı yakalamaktı timle birlikte helikoptere bindik buğra ve timi çok zor durumda kalırsak yardımcı tim olarak gelecekti  inşallah yardıma ihtiyacımız olmazdı
**
Buraya geleli 2 haftayı geçmişti cephanemiz tükenmek üzereydi tam 5
Kez bizi yanıltmışlardı yanıltılmaktan nefret ediyorum maalesef yardımcı timi istemek zorunda kalmıştık daha fazla kişi daha kolay olacaktı 1 saattir helikopterin ineceği yerde bekliyorduk boğaç iyi görünmüyordu "boğaç iyi misin?" kafasını kaldırdı "pardon dalmışım komutanım" bir gariplik vardı 4 yıllık arkadaşımı tanımayacak mıydım beni aptal felan mı sanıyor du bu "bana bak boğaç bir şey olmuş anlat ne oldu" bana baktı dokunsam ağlayacaktı şaka tabiki "komutanım kendimi kötü hissediyorum bir şey olacak gibi" ah boğaçım öz ablasını kötü bir şey hissediyorum gitme dediği düğüne terorist baskını yapılmıştı ve ablası orda şehit olmuştu Allah yardımcımız olsun ne yapalım.

Helikopterin gelmesiyle hepimiz ayaklanmıştık toprak timi tek tek bizim için getirdikleri silahları aldık ve gideceğimiz yere doğru ilerlemeye başladık buğra "beni gördüğüne sevinmedin galiba Talya'm" dedi özlemiştim oysa yönü mü ona çevirdim oysa tehlikeli bölgedeydik düşünmeden haraket etmiştim yine...
"neden özlemediğimi düş-" cümlemi tamamlayamadan sol göğsümün altına keskin bir acı saplandı vurulmuşdum elimi yaraya doğru uzattım ve bastırdım ne olduğunu algılayamadan iki silah sesi daha kafamın içinde uğuldamaya başladı iki kurşundan biri karın boşluğama gelmişti  ikincisi kolumu sıyırmıştı dizlerimin üstüne düştüm arkadan tüm askerlerimin adamları indirip bana doğru koşmaları arasında 2 dakika vardı naz "komutanım bana bakın lütfen" dedi naz'ım hep diğerlerin göre soğuk kanlı olmuştu buğra dizleri üstüne çokmuş kafamı dizine koydu ve "talya lütfen ölme daha hayatı yaşamadık" buruk bir gülümseme oluştu yüzümde "şe-şehitler ölmez bu-buğra" dedim zorla boğaca döndüm "his-hissetmiştin" dedim. ağlıyordu. Herkes ağlıyordu. Ben hariç "ağlamayın" dedim "va-vatan sağ-sağolsun" dedim sonrası zifiri karanlık dı son duyduğum söz ise "ölme talya biz ben ne yaparım" dedi titrek ve çaresiz bir sesle yüzüm ıslanıyordu ağlamayın demek istedim diyemedim ağlamak istedim ağlayamadım inşallah sonum gelmemişdir vatan sağolsun
.
.
.
.
Ay çok kötü oldu neysee.

Görev Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin