AİLEM

3.Bölüm

HELLLLOO
YENİ BÖLÜM İLE SİZLERLEYİM
UMARIM BEĞENİRSİNİZ
YORUM VE OYLARINIZI BEKLİYORUM
İYİ OKUMALAR
***

Barlas bey ile bahçeye çıktık ve köşedeki koltukların olduğu kısma doğru yürümeye başladık.

Önde Barlas bey arkasında ben onu takip ediyordum.

Ne konuşacağı hakkında en ufak bir fikrim yok, ilk iş günümden hata yapmış olamam değil mi?

Acaba Atlas ile mi ilgili?

Barlas bey rahat bir şekilde koltuğa oturdu, ben de vakit kaybetmeden karşındaki kısma oturdum.

"Öncelikle telaşlanmanı veya gerilmeni gerekecek bir şey olmadı sadece senden bir şey isteyeceğim."

Barlas bey sakince konuşmaya başladığında onu dikkatle dinlemeye başladım.

"Bu hafta içinde annem gelecek, haberin olsun. Hangi gün olduğunu bilmiyorum."

Kafamı sallayarak onayladığım sırada Barlas bey gergin bir şekilde öne doğru eğildi ve kollarını bacaklarını yasladı ve ellerini önünde birleştirdi.

"Burcu sana açık konuşacağım, annem Atlas'a çok düşkün ve haliyle onun bakıcılarına karşı da dikkatli ve tedbirli davranıyor. Senden ricam annem gidene kadar idare etmem, zaten 3 gün kalacak."

Kaşlarım benden bağımsız çatıldı ve ben de gergin bir şekilde cevap verdim.

"Katlanmaktan kastınızı anlayamadım?"

"Yani annem seni denemek isteyebilir."

"Ne demek istediğinizi anladım. Elinden geldiğince alttan almaya çalışırım merak etmeyin bu konuda sıkıntı çıkacağını sanmıyorum."

Yüzündeki varla yok arası bir gülümseme ile kafasını eğdi.

"Teşekkür ederim. Annemin ileri gideceğini sanmıyorum ama eğer ileri giderse de ben müdahale ederim bu konuda şüphen olmasın."

Duyduğum şeylerden sonra yüzümde kocaman bir gülümseme oluştu, Barlas beyin bakışları gülüşümde dolaşmaya başladığı sırada gülüşün tebessüme dönüşmüştü ve utangaç bir şekilde bakışlarımı kaçırdım.

"Önemli değil Barlas bey."

İkimiz de aynı anda ayaklandığımızda yakın olan koltuklar yüzünden benim alnım onun sert göğsüne çarptı ve ben arkaya sendeledim.

"İyi misin?"

Elini uzatıp alnımı kontrol etmeye çalıştığında tenime değen eli titrememe sebep oldu.

Bir eli alnımı kontrol ederek ederken diğer elini sendelememden dolayı refleks ile belime sarmıştı.

"İyiyim, kusura bakmayın birden kalkınca oldu."

Çarpmanın etkisinde ne kadar geriye gitsem de hâlâ birbirimize fazla yakın duruyorduk.

"Önemli değil Burcu."

Elini belimden çekmeden gözlerime bakmayı sürdürdüğünde bende gözlerimi çekmedim, çekemedim.

"BABA!"

Atlas koşarak bahçeye çıktığında kendimi hızla geri çektim.

Barlas bey de boğazını temizleyerek gözlerini benden kaçırdı.

"Efendim babacığım?"

"Baba çok oydu ben de geydim." (Baba çok oldu ben de geldim.)

"İyi yaptın oğlum."