Dromen

Proloog

Het was koud, ik trilde en keek achter me. Het was ongelooflijk hoeveel van De Raad gekomen waren, het waren ze bijna allemaal! Ik zag Lilian, Elisabeth en zelfs Fardon was gekomen. Het was dan ook een belangrijke vergadering. Het is nu ongeveer 3 dagen geleden dat ik Marko heb ontmoet, we konden het direct goed met elkaar vinden, dat kon ook niet anders aangezien we beide halfelfen waren en elkaar dus aantrokken. Maar helaas mogen we niet met elkaar omgaan. We zijn beide een halfelf, maar dat had ik je al verteld dat betekent dat onze ouders mensen zijn, maar dat we toch elfenbloed in ons hebben. Als een halfelf sterft, wordt een nieuwe geboren. Daarom zijn er ook maar 100 over de hele wereld.

De Elfen zijn opgedeeld in 3 groepen, dat komt doordat er duizenden jaren geleden een oorlog heeft gewoed die voor de Opdeling gezorgd heeft. De drie groepen zijn als volgt; je hebt De Lichten, De Donkere en De Neutralen. De Donkere noemen niet zo omdat ze slecht bedoelingen hadden, maar omdat hun koning tijdens de oorlog hulp heeft ingeroepen van Dorat, de oorlogsgod, hij zou hen bijstaan op voorwaarde dat ze 10 vrouwen van zijn eigen volk aan hem schonken. De koning wou dit niet en gaf hem 10 slavinnen in de hoop dat de god het niet door zou hebben. Maar vanaf dat de god erachter kwam heeft hij hen duizend jaar in de groten van Miran gehouden. De Lichten hebben hun naam te danken doordat zij de grootste tegenstanders van De Donkeren waren en licht is nu eenmaal de tegenpool van donker. De Neutralen waren de enige die tijdens de oorlog geen hulp van een god hadden ingeroepen en worden daarom zo genoemd.

Ik ben een Lichte en Marko is een Donkere, volgens de Wet mogen dus niet met elkaar omgaan en zeker niet omdat we beiden een koningskind zijn, koningskinderen zijn halfelfen waarbij de ouders beide nog in leven zijn bij hun geboorte, maar omdat we al te close waren, heeft de Raad een vergadering afgeroepen om de relaties tussen de 3 volkeren te bespreken en daarbij ook de vriendschap tussen mij en Marko.

 We waren aangekomen aan de vergaderzaal. Iedereen nam zijn plaats en nadat de 3 koningen elkaar begroet hadden, begon de vergadering. 'Broeders en Zusters, wij zijn hier deze avond bijeen gekomen om te praten over onderlinge ruzies, broederschappen en andere relaties tussen de 3 volkeren. We zijn blij dat jullie met zoveel gekomen, want ook is het eindelijk zover! Nina, wil je even naar voren komen?' Ik stond op van mijn stoel en liep naar voren. Wauw, het was nog nooit gebeurd dat een koning een niet-raadslid naar voren riep, ze hadden mij gevraagd om dat deze vergadering ook deels over Marko en mij zou gaan, dacht ik. 'Kijk naar haar en denk terug aan wat Mirkan, onze oppergodin gezegd heeft na de oorlog!' Er was wat geroezemoes totdat iemand riep: 'Dat kan niet! Ze is een halfelf en Mirkan had het duidelijk over een Volbloed! Trouwens, kijk naar haar! Hoe kan ze in godsnaam nu al klaar zijn! Ze is nog maar 16 ofzo!' Fardon stond op en sprak met heldere stem: 'Ik denk dat onze koningen gelijk hebben, ik ken Nina al lang, vanaf haar geboorte was ik er al om haar te begeleiden en hoe ik haar tot hiertoe heb zien evolueren, dan ben ik er zeker van dat zij de Uitverkorene is.' Ik stond recht - ik was namelijk op een stoel gaan zitten naast de koningen- en richtte mij tot de Raad: 'Ik, Nina van Korenvelden, weet niet wat hier gaande is, maar zou toch uit mijn grote nieuwsgierigheid willen weten waar jullie over spreken.' De koningen en de Raad keken elkaar aan, totdat Sina, de koning van de Neutralen opstond en tegen me zei: 'Luister Nina, wat je nu te horen gaat krijgen is uiterst belangrijk, het zit zo...'

Ik werd wakker. 'Shit! Nu weet ik niet wat er aan de hand is! En het moet zeker belangrijk zijn anders was ik niet uitgenodigd bij de vergadering. Die goden ook met dat heen- en weergestuur.' Ik stond op en zag dat het 7:22 was, nog 8 minuten en dan staat mijn mama hier, dacht ik bij mezelf. Ik liep naar de badkamer, deed de waterkraan lopen en nadat het water op temperatuur gekomen was, ging ik onder de douche staan. Waarom ik niet altijd in de Elfenwereld kan zijn is als volgt, ik ben 16 jaar oud en een halfelf kan pas permanent in zijn of haar rijk blijven als ze 18 jaar geworden zijn en spijtig genoeg kunnen we dus ook niet kiezen wanneer we terugkeren. Eerst dacht ik dat het maar dromen waren, maar ze werden steeds helderder en nadat ik Marko ontmoet had, wist ik het zeker, hij had namelijk dezelfde dromen en toen we een keer in het bos aan het wandelen waren, verdween hij plots net als dat met mij gebeurde als ik naar de Elfenwereld geroepen werd.

Ik kwam de douche uit, kleedde me om en op het moment dat ik mijn broek aan het aantrekken was, liep mijn mama de kamer binnen. 'Goeiemorgen schat, lekker geslapen?' 'Ja mama, als een roosje.' Mijn mama kwam naar mij toegelopen en zei met een verontschuldigde stem: 'Lieverd, ik ben vergeten brood te gaan halen en de bakker is toe op vrijdag, zou je het erg vinden als we langs Starbucks gaan?' 'Of ik dat erg zou vinden? Dat is geweldig!' En met een glimlach wandelde ik wat later de Starbucks binnen. 'Een chocolademuffin en een Café Latte graag.' 'Geen enkel probleem, jongedame!' En na mijn heerlijke ontbijt wandelde ik met een goede bui mijn school binnen.