Ontmoeting met de Raad

36 3 2
                                    

Sorry dat het zolang geleden is dat ik nog geupdate heb, maar het was een tijdje geleden uit met mijn vriendje :(, maar ik zal nu maar terug beginnen zeker! Veel plezier.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 We liepen richting de westelijke vleugel. Ik was er nog nooit geweest, maar ik wist wel wat daar allemaal gebeurde geheim moest blijven. Uiteindelijk kwamen we aan bij een gigantische deur waar 2 wachters voor stonden. 'Wachtwoord.' vroeg er één. Waar slaagt dat weer op dacht ik bij mezelf, zien ze dan niet dat ze de koning en de koningin voor hun neus hebben? 'Sira doku hulapurasti.' antwoordde mijn vader. De wachters opende de deur en we liepen een gigantische ruimte binnen.

Het was een soort van gigantische bibliotheek, de muren stonden vol met kasten waarin boeken, perkamentrollen, papieren, pennen... lagen. Overal liepen ook allerlei wezens rond zoals taurussen, cyclopen, dwergen, elfen, feeën... Alle wezens volgens mij die in de Verborgen Wereld voorkomen.

Er kwamen een struize elf op ons afgewandeld. 'Sire.' En hij boog voor ons. 'Dag Fardon, alles goed?' 'Met mij wel Sire, maar met de Map niet, het lijkt sterker te worden.' Hij zuchtte, maar toen bemerkte hij mij. 'Onze redding, ik ben zo blij dat u gekomen bent! U moest eens weten wat u voor ons rijk betekende!' 'Je mag je zeggen hoor, Fardon. Prettig kennismaken' 'Dat prettige is totaal wederzijds en dat moet ook want wij zullen elkaar nog vaak zien. Maar laten we niet met rond de pot draaien en direct overgaan naar waar u voor gekomen bent. Als u mij wilt volgen?' 'Tuurlijk.' Ik draaide mij om, maar mijn ouders waren al in de drukte verdwenen.

We kwamen in een ruimte aan die je zo zou voorbij lopen als je niet wist dat ze er was. Het was een vierkante kamer die donkerblauwgeschilderd was, in het midden stond een gigantische 3d-versie van de kaart van de Verborgen Wereld. 'Dit, Nina, is de kaart waarop wij, de Raad, alles in het oog houden. Maar zie je die grijze vlek daar? En inderdaad in de Bergen van Dorak was een grijze vlek te zien, maar net als ik wou vragen wat het was, voelde ik me weg zakken. Nee hé dacht ik en voor ik het wist lag ik terug op het matras bij mijn vriendin. 'Shit!' was het laatste dat door mij ging.

DromenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu