"Haklısın kızım böyle birşey yapmasi kötü ama abinde çocuğu dövmüş ailesi şikâyete bulunsa ne yapicaksiniz" dedi birsey demedim sessiz kalmayı tercih ettim.
----------------------------------------------
En azından disiplinlik olmadım, çocuğun ailesi gelmişti ve benden şikayetçi olmamıştı? çocuğunun yaptığının yanlış olduğunu söyleyip minseodan 100 kere özür diledi.
"Minseo artık yanımdan ayrılma yada arkadaşlarinla gözümün önünde olun aklım sende kalmasın" dedim ona sarıldım ve elimle saçını oynamaya başladım
"Tamam abi şimdi benim gitmem gerek seni seviyorum" dedi yanağımi öpüp yanımızdan ayrıldı
"Keşke kardeşimle aram böyle olsaydı aq" dedi hyunjin ona döndüm
"Ne?" Dedim
"Kardeşimle aram sizinki gibi olsa diyorum oda 1 sınıfa gidiyor hatta sanırım Minseo ile aynı sınıfta adı yeji bizim aramiz düşman gibi" dedi kolumu onun omzuna koyup
"Merak etme sizinki de düzelir bizimki su 4 yıldır böyle" dedim ve gülümsedim tam yerimize yeniden oturucaktık ki zil çaldı seungmin hyung hyunjin hyung(?) ve ben beraber sınıfa çıktık dersimiz edebiyatı dersi sevmezdim ama hocası çok güzeldi.
"Jeongin çocuğu çok iyi dövdün o çocuk benim kardeşimide taciz etmiş daha yeni öğreniyorum" dedi yeonjun ona bakıp gülümsedim daha sonrada kafamı sıraya koydum
"Senden beklemezdim ama çocuğu baya iyi dövdün zaten sen dövmeseydin ben dövücektim" dedi hyunjin hyung(?) başımı kaldırıp ona baktım, çok tatlıydı. Başımı sallayıp kafamı ona çevirdim güneşin ışıkları ona vuruyordu. gözleri çok güzeldi hele güneş vurunca daha güzel oluyordu. Kafamı masaya koyup uyumaya başladım
Geçen sene cumartesi
Okullar tatildi babam öleli 2 yıl olmuştu bugün saat 16:00'da babamı kaybettik annem çok üzülmüştü sonuçta ilk aşkıydi. Kardeşim'de üzülmüştü ama o üzüntü bir günde son buldu. Ben? Ben hiç üzülmedim beni bu yaşıma kadar döven biri için neden üzüleyim ki bugün ölüm yıldönümüydu annem bugün o adamın mezarına gitti sabah erkenden kalkıp evden çıktı bize yani bana hiçbir şeyde söylemedi öylece gitti annem. Saat 10 gibi kalktım anneme seslendim ama yoktu sonra aramaya karar verdim aradım ama telefonuna ulaşılamıyordu aradım çok aradım ama ulaşılamıyordu. Annem için çok endişelendim hatta bir ara minseo'yu bırakıp girmeyi düşündüm ama gidemezdim çünkü minseo'nun travmasi vardı.
Ben ilk okula gidiyordum ilkokul 1.sınıftım minseoda anaokuluna gidiyordu ama o gün okula gitmemişti hastaydı evde yatıyordu annemle babam olacak o piç Minseo uyurken dışarı çıkmışlar annem gitmek istememiş ama babam olacak piç onu tehdit etmiş buyuzden gitmek zorunda kalmış bende okuldan çıktıktan sonra eve doğru yürümeye başladım bizim evin oraya yaklaştığımda bizim mahalledeki herkes oradaydı koşarak oraya gittim ordaki insanlara noldugunu sordum bana minseo'nun içerde olduğunu annemle babamin olmadığını söyledi bunu duyunca koşarak eve gittim Minseo yerde ağlıyordu onun yanına gidip ona sarıldım sakin olması için ona söylüyordum komşularda kapının oradan izliyorlardı bir ara ayağa kalkıp kapıyı yüzlerine kapattım sonrada minseonuj elini yüzünü yıkadım. Annem hala dönmemişti yine aradım ama ulaşılamıyordu Minseo kalkıp annemi sormuştu bende ona olanları anlattım oda endişelendi hazırlanıp yanıma geldi
"abi gidip bakalım saat kaç oldu gelmesi lazımdı" dedi haklıydı hazırlanıp çıktık.
"Umarım birşey olmamıştır." Dedim
Tam inicegimiz yere geldiğimizde telefonum çaldı
"Alo,kimsiniz?" Dedim
"Merhaba,Hyejin'nin yakınları mısınız?" Dedi anneme birşeymi olmuştu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Öyle mi Olmuş / Hyunin
RomanceJeongin'in babası 3 yıl önce trafik kazasında kaybettikler bu duruma jeongin hiç üzülmemisti çünkü her akşam içip gelen bir baba kardeşine ve annesine zarar vermesin diye dayak yiyordu. Bu durum onu artık rahatsız etsede alışmıştı bu yüzden jeongin...
