Hayalin gerçeğini hayal bile edemezdim, inanmadım; beklemiyordum böyle olacağını, alışmıştım getirdiği kötülüklere. Alışmanın önemi var mı kötüydü işte. Yine de farklı yaşantımdan. Buna da alışması uzun sürecek, alışkanlığı yıkmaya. Kalmadı külleri ama küllerinden kalan izleri işlenmiş. İşlenen kirleri de temizlemek için çaba harcamam gerekiyor.
En büyük yangını söndürdüğüme göre kirlerini de temizleyebilecek güce sahibim. Yine de kullanılmayı bilinmeli sahip olan güçler.
En azından yangını söndüren ben olmasam da söndürebilecek güce sahip oldum. O güce sahip olduğum için minnettarım ama elimden giderse tek giden ben olmayacağım.
Yürürken saksı kafama düşer mi kafasında olmanın manası yok. Minnettarım ve belki de olacak hiçbir durumu kapsamadan öyle de kalacağım, belki de yükselmeye tüketilen son enerjiyle daha da minnettar olacak hale geleceğim; ama dediğim gibi yürürken saksı kafama düşer mi kafasında olmanın manası yok.
