Bacèro Enters The Backrooms (Hoofdstuk 2 - Nederlandse Versie)

Deel 5

Bacèro steekt vervolgens zijn zaklamp aan en wandelt de donkere doorgang binnen. Het loopt eventjes vlot, maar naarmate hij verder stapt, merkt hij dat de zaklamp beetje bij beetje lijkt uit te vallen. Hij moet nu doorgaan en heeft geen tijd te verliezen, want hij wil niet opnieuw gek worden. Bacèro navigeert meestal in gelijkaardige situaties op gevoel: hij sluit zijn ogen en strekt zijn handen uit in de hoop zo verder te kunnen.

Hij voelt zich aan de ene kant wel rustig, maar aan de andere kant ook weer niet, want het is er nu compleet stil en donker. Hij hoort zelfs zijn eigen voetstappen niet meer.

Hij navigeert verder door de ruimte, maar het blijft stil. Hij probeert lichtjes te praten, maar zelfs dat hoort hij niet. Het lijkt alsof een enorme druk van stilte het geluid overheerst.

Daarna hoort hij plotseling iets wat lijkt op insecten in de muren, maar nog steeds hoort hij zichzelf niet of andere geluiden. Hij begint toch wel te panikeren, maar weet dat hij verder moet. Hij probeert de geluiden te negeren en doet zijn best om zijn focus te behouden.

Nu hoort Bacèro ook gefluister in de verte, maar wat er gezegd wordt is niet duidelijk. Opnieuw schrikt hij even voordat hij zijn focus terugvindt en verder gaat. Het is geen makkelijke taak, maar hij houdt zich vast aan hoop. Hoop om hier vroeg of laat uit te komen.

Naarmate Bacèro verder stapt, merkt hij dat zijn zaklamp die hij nog steeds in zijn hand heeft, nu lichtjes weer oplicht, vergezeld door een zacht geluid in de verte.

Wanneer hij bij de bron van het geluid aankomt, realiseert Bacèro zich dat hij zich weer in de boiler room van het hotel bevindt, waar hij eerder al eens was geweest.

Hij herkent de plek nog, maar er is iets wat niet pluis lijkt te zijn. De buizen rammelen hard tekeer en het is er snikheet, veel heter dan hij zich kon herinneren.

Bacèro begrijpt het niet en vraagt zich af wat hier in hemelsnaam gebeurd is. Het enige voordeel is dat deze ruimte niet oneindig lijkt te zijn en alles snel met elkaar verbonden is.

Hij herkent een paar dingen, waardoor hij makkelijker een weg naar de koele ruimte weet te vinden, waar hij eerder een deur vond richting de wijk waar hij ook al eens was geweest. Na een klein poosje bevindt hij zich in de koele ruimte en neemt hij de deur terug naar de wijk.