Hepsi başkadır bu çocukların,
Yüzleri, elleri, sevdaları ve korkuları başkadır,
Fark etmezsiniz onları, neden onları fark etmediğinizi anlamazlar bile...
Buraya sizin için, kahramanınız olmak için gelirler.
Koşarlar, ama anlamazlar neden koştuklarını,
Yürümek kolay gelsin diye koştururuz onları.
Özlemleri de burdadır, hüzünleri de, evleri de...
Vatan artık burasıdır onlar için...
Bir gol unutturur her şeyi, kavga edercesine sevinirler,
Dans ederler, ama kıvırmazlar. Erkektirler. Gülerler,
Hata yaparlar, ama yalan söylemezler.
Aşık olurlar... Sevdalarını şiire dökerler,
Farklı farklı yerlerden gelirler; Tunceli'den, Eskişehir'den, Adana'dan, İstanbul'dan...
Anlamazlar birbirlerini,
Burada anlamayı da öğrenirler.
Hiç tanımadıkları bir düşman çıkar karşılarına,
Düşmanlarıyla yüzleşmeye giderler.
Kaderlerini merak ederler.
Sıcak yataklarına veda eder ve dağlara doğru yola çıkarlar.
Kader kahramanını arar ve bulur.
Her şeye rağmen yürümeye devam ederler.
Ve bu yalnız, kalbi dışarda atan çocuklar,
Zirveye çıktıkça sizden uzaklaşırlar.
Artık ne onlar sizi anlar ne de siz onları...
