ငါမနေ့ကတွေ့ခဲ့တဲ့ကျစ်ကန်ကန်နဲ့ကလေးကိုတကယ်ကြည့်လို့မရပါ တော်တော်ရစ်တတ်တဲ့ကလေး
ဒီနေ့ကျောင်းတတ်ရမဲ့နေမလို့ အမြန်ဘဲပြင်ဆင်လိုက်တယ် အကုန်ပြင်ဆင်ပြီး အောက်ထပ်ကိုဆင်းခဲ့တယ် နိုင်နိုင်ကတော့ထုံးစံအတိုင်း ထမင်းစားဖို့စောင့်နေလေရဲ့
"နိုင်နိုင် ကျွန်တော်ဗိုက်မဆာလို့ ဒီမနက်အစာမစားတော့ဘူး နော် နောက်လဲကျနေပြီဆိုတော့"
"အင်ဟုတ်ပြီသားလေး ထမင်းဘူးတော့ထည့်သွားနော်"
"ဟုတ်ကဲ့နိုင်နိုင်"
နိုင်နိုင်ကိုဖက်ပြီး ကျွန်တော်ကျောင်းကိုဦးတည်လိုက်တယ်
---------------------------------------------------------
"မထသေးဘူးလားfotကျောင်းဖွင့်တာမသိဘူးလား"
"ကျွန်တော်အိပ်ချင်သေးတယ်phiကလည်းနည်းနည်းလောက်ဘဲထပ်အိပ်မယ်လေနော်"
"မရဘူး မင်းအခုမထရင် မင်းကိုကျောင်းလိုက်ပို့မဲ့သူမရှိဘဲဖြစ်သွားမယ်နော်"
"ဟုတ်ပါပြီခရပ် ထပြီအခုစိတ်ကြီးဘဲ"
အိပ်ရာပေါ်ကထပြီးရေချိုးခန်းထဲဝင်လိုက်တယ်
ပြီးတော့ကျောင်းဝတ်စုံလဲပြီး ထမင်းစားဖို့ပြင်ဆင်နေတဲ့မားရဲ့ခါးကိုအနောက်ကနေသိုင်းဖက်လိုက်တယ်
"ဘာလဲဒီကလေး အခုမှထပြီး လာချွဲနေတယ်"
"မား သူ့ကိုအလိုမလိုက်နဲ့နောက်တခေါက် ဒီလို့ထပ်အိပ်ရာထနောက်ကျရင် သူ့ကိုထမင်းမကျွေးနဲ့တော့"
"Phi nanonနော် မားတောင်ဘာမှမပြောတာphiကဘာလို့လာဆူနေတာလဲ ရှိတာမှဒီအငယ်ဆုံးလေးဘဲရှိတာကိုအလိုမလိုက်နိုင်ဘူး မခေါ်တော့ဘူးphiကို...ဟွန့်"
"အိုးးးတော်ပြီဒီကလေးနှစ်ယောက်မနက်စောစောစီးစီးအရန်ဖြစ်နေတယ် မားနှစ်ယောက်စလုံးကိုထမင်းမကျွေးဘဲနေလိုက်မယ်နော်"
"မားကလည်း..phiလေးကျွန်တော့်ကိုလိုက်ဆူနေတာ"
"ဘာလဲ ဘာဆူနေလို့လဲဟန်"
"တော်ပြီ တော်ပြီ ထမင်းစားကြရအောင်လာ"
"တော်ပြီမား နောက်ကျနေပြီမစားတော့ဘူး"
YOU ARE READING
နေကြာပန်းဖူးစာ🌻
Fanfictionကံကြမ္မာကငါ့အပေါ်အရမ်းရက်စက်တယ် ဒါပေမဲ့လည်းကျေးဇူးတင်တယ် မင်းနဲ့တွေ့ဆုံခွင့်ပေးလို့ Gemini ဘဝမှာကိုယ်ချစ်ရတဲ့သူနဲ့လွှဲခဲ့ရတာကြောင့်အချစ်ကိုယုံကြည်မူမရှိတော့ေပမဲ့ မင်းေကြာင့်ဖြစ်တဲ့အချစ်ကိုတော့ငါကောင်းကောင်းယုံကြည်တယ် fourth
