Sabah kapının sanki dayak yermişçesine tıklatılmasıyla uyandım. Yanımda Yıldız, hala uyuyordu. Kapıya doğru yürüyüp delikten baktığımda Yasemin hocanın orada dikildiğini gördüm.
"Yıldız, Yıldız çabuk telefonları sakla."
"Ne, noluyor ohff" dedi yerinden doğrulmadan.
"Hoca var kapıda aldım telefonunu."
Ve yanıbaşında duran telefonunu odadaki kasaya kilitledim. Neden mi? Çünkü yolculuk veya acil durumlar dışında telefon kullanmamız yasaktı. "sOrUmLuLuK aLaMaM" diyerek gezinen müdür, diğer kampüslerin müdürlerinin aksine böyle saçma bir kural gelmişti. Öğrenciler olarak ne kadar yalvarsak da bana mısın demeyip telefonları otele varır varmaz teslim etmemiz gerektiğini söylemişti. Ama bilin bakalım biz ne yaptık? Bu götten uydurulmuş kuralı çiğnemiştik. İçten içe bunu neden yaptığını anlıyordum. Okulumuzda her sene bir yatılı gezi düzenlenir. Ve iki dönem önceki bir gezide oldukça... ilginç bir olay yaşanmıştı. Birlikte iki kavgalı oğlan kalmış. Ve biri, diğeri uyurken onun ifşa fotoğraflarını çekip okul grubuna atmış. Bir hafta içinde müdüre kadar gitmiş. O günden beri de böyle bir kural var işte. Bu sanki halk destanıymış gibi dilden dile geziniyor. Ama ben hala müdürün evhamının bir ürünü olduğu düşüncesindeyim.
AKŞAMA DEVAM EDECEĞİM İKİ BÖLÜMÜ BİR OLARAK DÜŞÜNÜN BU DA AKTİFLİK OLSUN İŞTE!!!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yıldızlı Gece///GxG
Novela JuvenilEnemies to frieds to lovers... Birbirlerinden nefret eden iki genç kız, bir okul gezisinde aynı otel odasında kalınca her şey değişir.
