9.BÖLÜM

168 12 33
                                    

ya yorumlarınız şaka gibi JANSJNSNSNZNSN

[ogle saatleri]

hana:yn gel antreman yapalım

yn: bu bir meydan okuma mı

hana:gibi

yn: hadi

( ring mi deniyodu o kare şeye)

ringe çıktık yeleklerimizi taktık gardımızı alıp başladık hana kafama dönen tekme atmaya çalıştı ama olmadı

yn: o öyle yapılmaz bak şimdi koru kafanı

kendi halimizde birbirimize hareket gösteriyorduk telefonuma bildirim gelmeye başladı

yn: aha ötüyom (bildirim geliyor manasında)

mun: ben baktım

yn: bakamzsın bildirimleri gizle açık ve şifre var

mun: sen öyle san

parmağını sensöre değidirdi ve telefon açıldı.

yn: ne ara koydun parmak izini

mun: koyduk işte bi ara

biz antreman yapmaya devam ettik mun ve motak ta mesaja bakıyordu

<mundan>

mesaj hwangdan gelmişti

-----------------------------------------------------------
MESAJ:babam

babam:yn ben bir süreliğine olmicam  4 saat sonra uçağım kalkıcak  müsaitsen  son kez görüşelimmi

-----------------------------------------------------------

motak a baktım yn bizi duymuyordu

mun: söyleyelimmi

motak: bu onu derinden etkiler

mun: bu seferde hwang a kırılır

motak:böylesi daha doğru olur mun

<ynden>

yn: kim yazmış

mun: trendyol dan gelmiş

yn: heee tamam

aradan 2-2,5 saat geçti antremanı bıraktık telefonumu alıp mesajlara girdim arkadaşıma mesaj atıcaktım en üstte hwang vardı son mesajı garipti mesaja tıkladım " yn ben bir süreliğine olmicam  4 saat sonra uçağım kalkıcak  müsaitsen  son kez görüşelimmi" buda neydi böyle üstelik mesaja görüldü atılmıştı

-----------------------------------------------------------
MESAJ:babam

yn: nerdesin geliyorum

-----------------------------------------------------------

bir yandanda montumu giyiyordum

bayan chu: nereye yn

yn: biri mesaj atmış yanına çağırıyor

mun kapıyı kilitledi

yn: ne oluyor mun

mun: gidemezsin

yn: mun kafayımı yedin görüldü atmılsın zaten ona bişey demedim şimdide yolumu kapatıyorsun

motak munun kolunu tuttu sonrada kilidi açtı

motak: bırakın gitsin

telefona baktım

motak: yetişebilcenmi

yn: burdan havalımanı 1,5 saat. uçağın kalkmasınada 1,5 saat var koşarak gidersem yetişirim

{neden arabayla bırakmıyorlar?  mantık hatası sjansnsjsbs}

koşarak çıktım hiç ara vermeden koşuyordum arada bi saati kontrol esiyordum mesaj geldi koşarken mesajı okuyordum

-----------------------------------------------------------
MESAJ:babam

babam: havalımanına gidiyorum neden ki

yn: boşver

babam: gelmeye çalışma sakın

-----------------------------------------------------------

koşmaya devam ediyordum çok az kalmıştı

<telefondan>

somun: nerdesin

yn: varmak üzereyim niye ki

somun: geliyoruzda

yn: tamam görüşürüz

saate baktım saat 15:30 du 30 dakikam kalmıştı havalımanına varmıştım hwangı aramaya başladım

< telefondan >

yn:  nerdesin

babam: ne

yn: merdesin ben girişteyim girile gel

babam: gelme dedim neden geldin ki

yn : sen girişe gel

babam: bekle

<görüşme bittoğ>

girilte bekliyordum avcılar geldi yanıma arabayı parketmişler  hwang geldi koşarak ona sarıldım

yn: vaktimiz kısıtlı neden gidiyorsun

hwang: ufak bi işim var

yn:  seni tekrar görebilicekmiyim

hwang: tabikii biliyorsun vedalar uzun sürmez 

hwang saate baktı son 15 dakika kalmıştı birbirimize sarildik ama bilmiyorduk ki bu son görüşmemizdi

yn: o zaman görüşürüz baba

hwang: görüşürüz kızım

kafama bir öpücük bırakıp ayrıldı gözümdeki yaşlardan önümü göremiyordum oda aynı şekildeydi peki bunlar mutluluk gözyaşlarımıydı yoksa...

hwang arkasını dönüp yürümeye başladı tek yapabildiğim arkasından bakmaktı elimden hiçbirşey gelmiyordu arkama döndüm avcılar gözlerini sildi onlarda duygulanmıştı galiba gözlerimden yaşlar akıyordu ama ben ağlamamak için kendimi tutuyordum içimde bir yangın vardı asla sönmeyecek bir yangın....

yn: dönelim artık

arabaya bindik yol boyunca dışarıyo seyrettim içimde bir huzursuzluk vardı bişeyler ters gidiyordu sığınağa varınca odaya kapandım sadece yemek için odadan çıkıyordum bu sefer gerçekten depresyondaydım çünkü hwangın numarası artık kullanılmıyordu... 

üstteki yatakta yatıyordum odaya sadece hana girebiliyordu.  mun bir anda odaya daldı arkasındada diğerleri vardı

mun: yn çık şu odadan artık lütfen

motak: yn senin için herşeyi yapmaya çalışıyoruz ama elinizden birşey gelmiyor. kendi içinde bir savaş veriyorsun ve bu savaşı yenmek için yardıma ihtiyacın var lütfen sana yardım etmemize izin ver

içimdem ağlıyordum sadece gözyaşı akıtabiliyordum yataktan aşağı indim
gözümden akan yaşları görünce motak yanıma gelip kafamı göğsüne koydu sonrada yatağa oturdu diğerleri odaya girdi bende kollarımla motaka sarılıp ağlamaya başladım

yn: özür dilerim ama ben başaramicam. ben size sürekli yük oluyorum ya duygusallığımla yada kural tanımamamla size sürekli zorluk çıkarıyorum. özür dilerim. iyi bir avcı olamadığım için

hana:yn...

yn: gerçekten siz o kadar iyi insanlarsınız ki bana asla yanlız olduğumu hissettirmediniz yeri geldi arkadaşım oldunuz yeri geldi abim ablam oldunuz. size çok şey borçluyum

motakın sertçe yutkunmasını duydum galiba duygulanmıştı

(ekranın karardığını düşünün)












ehehhehehrhehehehefhefhfrhfrhfehrhhdr

Baba? ~THE UNCANNY COUNTERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin