Merhaba ben Bora. Ben 18 yaşında kendini yalnızlığın melodisine kaptıran bir genç.Bundan tam 1 yıl önce asla büyümemeye karar verdim ve hep o günde kaldım. Zaten birazdan anlayacaksınız.
15 eylül 2014
Bora'nın Dilinden
Yeni okuluma gitmek için sabah alarm kurmuştum saat 6:35 okul 8:30 da açılmasına rağmen 1 saat 55 dakika erken kalkmayı seçtim bugün yeni okulumun ilk günüydü hemen yatağımdan kalkıp uykulu gözlerle duş almaya karar vermiştim sonuçta etrafta güzel kızlar olur, her neyse dolabımdan özenle seçtiğim kıyafetlerimi giydim ve hazırdım saat 8:05 di tabi zengin züppesi olduğum için şöförüme acele etmesi için kızmıştım insanların duyguları önemsizdi benim için, ama herşey okula gittiğim an değişti...
Okula giriş 8:15
Okula havalı bir şekilde girmiştim herkes zengin züppesi olduğumu anlamıştı bütün kızlar ağzı açık beni izlerken bir kız dönüp bakmamıştı,şaşırdım. Zil çalmıştı derse başlayacaktık müdürün yanına doğru gidiyordum yine o kızı görmüştüm bir kere olsun dönüp bakmamıştı sonra bende ona bakmamayı seçtim. Müdürün yanına gittim sınıfımın 11/B olduğunu söyledi fakat tek boş yer bir kızın yanı olduğunu ve kimsenin onun yanına oturmak istemediğini söylemişti. Benim için problem değildi. Sınıfıma doğru yol almıştım. Sınıfa girdiğim an herkes bana doğru şaşkın gözlerle bakıyordu boş yer ararken o kızı gördüm. Yeniden. Tek boş yer onun yanı olması tesadüf mü? Oturdum. Kız bir kere kafasını çevirip bakmadı. Oysa ben tüm ders onun gözlerine bakmıştım. Kızın güzelliği gözlerinden yansıyodu. Gözleri masmavi saçları ise kumral. Kim aşık olmazdı ki? Tabii ki de ben. Aşık olmamıştım sadece fazla çekiciydi. Sonunda beni farketmişti ilk söylediği cümle;
-Tüm ders öyle bakmaya devam mı ediceksin?
+Dalmışım kusura bakma. Ben Bora.dedim.
Elimi uzatmıştım tedirgin gözleriyle baktı ve elini uzattı
-Ben de Melek. Tanıştığıma memnun oldum sıra dostum.dedi.
Bunları derken gülümsemişti tabii hâlâ aklımdan çıkmıyor...
Son derse kadar hiç konuşmadık sadece birbirimize bakıp gülümsüyorduk. Son ders öğretmen bir açıklama yapmıştı Bahar kampı olacakmış ama 6 Nisan'da. Benim doğum günümden 2 gün sonra.
Okul çıkışı 15:30
Okul çıkışında yine havalı bir çıkış yapacak iken yerlerde yatan bir kız gördüm herkes başına toplanmışdı neler olduğunu anlamak için biraz yakınlaştım yerde yatan Melek'di. Ne yapacağımı bilememiştim çantamı bi tarafa atıp ona doğru koşmuştum. Hemen kucağıma aldığım gibi arabama koymuştum acil hastaneye götürdüm. Ailesi gitmemi söyledi ve teşekkür ettiler. Bu benim vazifemdi,her ne kadar kendini beğenmişte olsam bu benim gerçekten vazifemdi...
Cumartesi
Melek sadece okulun ilk günü gelmişti diğer 4 gün yoktu cumartesi olmuştu ve onu görmeye gitmeliydim...
Evinin adresini öğretmenlerden almıştım. Evine gittim kırmızı kapılı, 2 katlı bir evdi ,tatlı ,şirin bir ev. Zile bastığımda Melek kapıyı açmıştı gayet iyi görünüyordu.
+Merhaba.
-Merhaba Bora, içeriye geçsene kapıda kalma.
+Yok böyle iyiyim. Seni merak ettim sadece.
-Ya arada bir bayılıyorum telaş yapılacak bir konu değil.
+O zaman biraz dışarıya çıkmak ister mis-
-Ceketimi alıp geliyorum.
Bu kız baya sıcak kanlı bir kız hâlâ neden onu kimse istemiyor anlamıyorum.
Melek'in ağzından
Kızım Melek bu kadar yakışıklı bir çocuk seni neden istesin ki yanında, bu işte bir terslik var hadi hayırlısı...
5 Ay Sonra...(Şubat 2. Dönem)
Bora'nın ağzından
15 gün meleği göremediğim için baya bi üzgünüm. İlk defa bir kıza aşık oluyordum. 1. Dönem o kadar güzel vakit geçirdik ki... Cesaretimi toplamalıydım en uygun bir zamanda aşkımı itiraf etmem gerek.
