Lunapark Oyunu 1

1. Bölüm: Başlangıç

Sabah her zaman ki gibi biraz erken uyandım. Tam kitap okuyacakken annem bir anda kapımı açınca irkildim. "Almina okul var bugün. Hadi, ben kahvaltıyı hazıladım. Üstünü değiştirip gel çabuk. Yoksa geç kalacaksın." Bugün Şubat Tatili bitmiş ve okul başlamıştı. Tamamen aklımdan çıkmıştı.

Üstümü değiştirdim ve çantamı hazırladım. Bu yıl üniversite sınavına hazırlanıyordum.
"Anne ben çıkıyorum."

Mutfak kapısından başımı uzatarak anneme baktığımda bana sert bir bakış attı.

"E hani kahvaltı?"

Başımı olumsuz anlamda salladım ve Lora'yı sevip evden çıktım.
Okula vardığımda her şey normal ilerliyordu. Sınıfta herkes konuştuğu için bir uğultu hakimdi. Ben bir yandan Eda'yla konuşuyor, bir yandan kitabımı okuyordum.

"Almina! Şu bileklik çok iyi değil mi?"

Kafamı kaldırıp gösterdiği bilekliğe baktım.

"Hıhı çok güzel."

Bir anda uğultu kesilince Korhan hoca gelmiştir diye düşünüp ayağa kalktım. Hoca gelmişti fakat yanında uzun boylu, hafif kıvırcık siyah saçları olan, mavi gözlü bir çocuk daha vardı.

"Çocuklar, Arel sınıfımıza yeni geldi. Kendini tanıtabilir misin Arel?"

Çocuk kafasını salladı ve konuşmaya başladı. "Ben Arel Adal. Bu şehre neden geldiğimizi açıklamak istemiyorum."

Korhan hoca başını salladı ve doğrudan bana baktı. "Eda, sen bir öne Berke'nin yanına geç. Arel sende Almina'nın yanına oturabilirsin." Eda bana bakıp dudaklarını büzdü. Çantasını alıp öne geçti.

"Merhaba Almina." Elimi kaldırdım ve selam verdim. Kitabıma döneceğim sırada telefonuma bir bildirim geldi.

Eomma❣️
Almina sana müjdem var! Defneler geliyor seni almaya. Bir on beş dakikaya orada olurlar. Hazırlan.

Heyecandan delirebilirdim. Defne benim yaşıtım olan tek akrabam. Küçüklüğümüz beraber geçti. Fakat babamın tayini çıktığında biz İstanbul'a gelmek zorunda kaldık ve ayrıldık.

Hemen çantamı toparlamaya başladım. Yeni gelen çocuk anlamsız gözlerle bana bakıyordu. Belli bir süre sonra güvenlik görevlisi geldi.
"Almina Buruk'u alabilir miyim hocam?" Korhan hoca başını salladı.

"Noldu kız?" Soruyu soran Eda'ydı.

"Eve geçince anlatırım."

Koştura koştura okuldan çıktığımda Defne'yi görünce bağırdım.

"Defneee!" Beni taklit etti.

"Alminaaa!" Sıkıca sarıldık ve arabaya geçtik.

"Merhaba Dayı." Dayım ve yengem bana selam verdikten sonra arka koltukta Defne'yle sohbet etmeye başladık.

Çok geçmeden bizim eve varmıştık. "Yenge siz gelmiyor musunuz?" Yengem bana bakıp başını iki yana salladı. "Yok kızım biz gelmiyoruz yarın geleceğiz."

Defne'ye üzüntülü gözlerle baktım. "Bu gece sizde kalıyorum desem peki?" Heyecan dolu bir çığlık attık ve koşarak eve çıktık.

Annem bize mis gibi kurabiyeler hazırlamıştı. Biraz mısır patlattıktan sonra benim odama geçip yorganın altına girdik. "Ee hangi filmi izleyeceğiz?"

Biraz düşündükten sonra cevap verdi. "Her Şeye Evet?" Başımı salladım ve bilgisayardan filmi bulup açtım. Kahkaha atarken annem gelip bizi uyarıyor fakat sonra o da bize gülüyordu.

"Alminooş seni çok özlemişim." Kıkırdadım. "Bende seni süslü tavus kuşu" Kaşlarını çattı. "Ne dedin sen?" Yorganı üstümden attım. "Süslü tavus kuşu dedim." Koşmaya başladım. Defne arkamdan beni kovalıyordu.

"Lora! Koru beni kızım!"

"Seni hiçbir şey elimden kurtaramaz." Dedi ve kafama bir yastık fırlattı. Yastık savaşını o kazandı.

Gülmekten yorgun bir şekilde kendimizi yere atarken annem yanımıza geldi.

"Almina. Sesleniyorum duymuyorsun. Mesaj geldi okul grubundan." Telefonumu alıp mesaja baktım

12-F Sınıf Grubu
Sevgili Öğrencilerim,
Bu yılki başarılarınızdan dolayı sizi ödüllendirmek istedik. Perşembe günü Gizem Lunaparkı adlı lunaparka bir gezi düzenledik! İyi eğlenceler 12-F.
     ~Okul Müdürünüz Suat Güngör

"Çatla tavus kuşu." Bana bakıp kafama bir yastık daha attı. Belki o an mutluydum ama o lunaparkın nasıl bir cehennem olduğundan da bir haberdim.
...
İlk bölüm nasıldıı? Konuya biraz daha hakim olmanız için atıyorum. Bir sıkıntı çıkmazsa bu Cuma 2. Bölümü atacağım. Takipte kalınn🤍