" Kiedy cię zobaczyłem, zakochałem się, a ty się uśmiechnąłaś, bo wiedziałaś "
the originals sezon 5 au ( przepisać )
CÓRKA ELIJAH
originalnym autorem histori jest
-adoredior-
owszem otrzymałam zgodę autorki na
tłumaczenie histori
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
ROZDZIAŁ 1 ... część 1
(Ktoś inny - 1975)
993 ne | nowy świat
Dawno temu po ziemi przemierzali Wikingowie. Odważni wojownicy, którzy będą walczyć na siedmiu morzach, zabijając każdego wroga szybką ręką i ostrym mieczem. Najazdy, eksploracja i handel w całej Europie, Azji i Północnym Atlantyku. To było dobre życie, nie łatwe, ale dobre.
Oprócz tych, którzy żyli życiem Wikingów, był Elijah Mikaelson, drugi syn Estery i Mikaela Mikaelsonów. On był, pod każdym względem „idealny syn”. Był wysoki, miał mocne rysy twarzy i silną budowę, dobrze władał mieczem i jeszcze lepiej radził sobie w walce. Chociaż wiele kobiet tęskniło za jego uczuciami, on zdawał się pożądać tylko Tatii.
Tatia była wyjątkową pięknością. Jej opalona skóra zdawała się błyszczeć na tle jasnego słońca, jej oczy były miękkiego brązu łani z lekkimi złotymi plamkami. Miała delikatną budowę ciała, a jej kroki były pełne wdzięku i zwiewne. Była naprawdę godna uwagi i bracia Mikaelson przyglądali się jej z zapałem.
Elijah i jego młodszy przyrodni brat Niklaus zostali zaślepieni przez piękność, jaką była wdowa Tatia. Walczyli bez końca o jej uczucia, a gdy ona je łączyła, oddalili się od siebie. Cała wioska wiedziała o kusicielskich zwyczajach młodej Pietrowy znała jej niekończące się zabawy, nieznane braciom Mikaelsonom, ale nigdy nie mogli nic powiedzieć bez rozwścieczenia braci. Choć wydawało się, że wszystko się zmieniło, gdy przybyła rodzina Leifsonów.
Leif był potężnym wojownikiem, o jego eskapadach opowiadano w wielu wioskach. Walczył z największymi wrogami, zmuszając ich do ukłonu przed potężną ręką wojownika Wikingów. Osiągnął wiek 20 lat, zanim spłodził potomstwo ze swoją miłością Freydis, a podczas przesilenia letniego w 976 r. zyskał córkę, Astrid Leifson.
Była naprawdę piękna, jej złote loki błyszczały w jasnym słońcu matki Ziemi, jej piękno zostało pobłogosławione w jej duszy przez samą Afrodytę, jej oczy miały żywą zieleń pod ciepłem Apolla i głęboki błękit pod ciemnością Erebusa. Astrid była obdarzona dowcipem i strategią Ateny. Była darem bogów danym Elijahowi Mikaelsonowi.
Przybyła podczas przesilenia letniego, kiedy matka natura zaszczyciła swoją zieloną ziemię ciepłem słońca. Błękitna woda otaczającego oceanu błyszczała jak kryształy, ogrzewając się po mroźnej zimie. Morska bryza pachniała jej długimi brunetkami, jej usta skażone kolorem letnich róż, była naprawdę godnym uwagi widokiem, a Elijah z pewnością patrzył na nią.
Tatia stała zaledwie kilka cali od niej, a zazdrość tryskała falami. Miała cieszyć się sympatią braci Mikaelsonów, to ona dostawała spojrzenia pełne zazdrości i pożądania. Co miała ta nierządnica, czego nie miała? Tatia uważała, że dziewczyna nie ma nic w porównaniu z sobą, okazała się najpiękniejszą kobietą w całej wiosce. A jednak ta dziewczyna stała tutaj, cała uwaga skupiona była na niej, pozostawiając Tatię w cieniu.
