'ဟင့်.. အာ့ ကင်မ်'
'အင်းမ်...'
အခန်းထဲထိရောက်အောင်တောင်မသွားနိုင်ဘဲဧည့်ခန်းထဲမှာတင်ဖြစ်ပျက်နေတဲ့သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့မြင်ကွင်းကဆေးရုံကဆင်းခွင့်ရချင်းအိမ်ပြန်လာတဲ့ ဆော့ဂျင် ရဲ့ရင်ဝကိုဆောင့်ကန်လိုက်သလိုပါပဲ
အသက်၁၁နှစ်ဆိုတဲ့အရွယ်လေးမှာအမေမဲ့ခဲ့ရပြီးချစ်ရသူပါဆုံးရှုံးလိုက်ရတဲ့ကောင်လေးရဲ့အဖေကလိင်မှုကိစ္စကိုအရူးအမူးစွဲလမ်းနေခဲ့တာတဲ့..
စိုက်ကြည့်နေတဲ့ ဆော့ဂျင်ရဲ့မျက်ဝန်းတွေကိုမခံနိုင်တဲ့အဆုံးကင်ယောင်မင် ကသူ့ကိုအိမ်တော်ထိန်းကြီးနဲ့အတူအပေါ်တက်ခိုင်းခဲ့ပေမယ့်သူေခါင်းမာစွာနဲ့ပဲပေကပ်ရပ်နေမိတယ်
အိမ်တော်ထိန်းမင်ကဘယ်လိုပင်ဖျောင်းဖျပါစေခေါင်းမာတာချင်းတူကြတဲ့သားအဖနှစ်ယောက်မို့သူတို့လုပ်ချင်တာသာဆက်လုပ်နေတာကိုအိမ်ေတာ်ထိန်းမင်သက်ပြင်းချကြည့်ေနမိရင်း..
'ယွန်ဂီလေးကိုဒီသားအဖနှစ်ယောက်မျက်စိရှေ့အရောက်ခံလို့မဖြစ်ဘူး'ဆိုတဲ့ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုကိုခိုင်ခိုင်မာမာချလိုက်မိတော့တယ်
အေရှ့ကမြင်ကွင်းကိုမျက်ရည်တွေကြားကကြည့်နေမိတာအချိန်ဘယ်လောက်ကြာသွားတယ်မသိသူ့အဖေရဲ့အချစ်တော်ကောင်လေးပြန်သွားပြီးသူ့အဖေသူ့အနားရောက်လာတော့မှပြန်သတိဝင်လာတော့တာ
မျက်ရည်တွေနှာရည်တွေနဲ့ပေပွနေတဲ့ ဆော့ဂျင် ရဲ့မျက်နှာလှလှေလးကို ကင်မ်ေယာင်မင် ပြုံး
ကြည့်ပြီး ဆော့ဂျင်နား နားကပ်ကာစကားလုံးတစ်ချို့ေပြာလိုက်တဲ့အသံကတိုးတိုးလေးကိုမှတိုးတိုးလေးရယ်
'Loving is not losing '
ဒါပေမယ့်ဆေးရုံကဆင်းခါစဗလာဖြစ်နေတဲ့ ဆော့ဂျင် ရဲ့အသိစိတ်ထဲတန်းတန်းမတ်မတ်ကိုရောက်သွားတာ..ဘာကိုဆိုလိုမှန်းနားမလည်သေးသည့်တိုင်ပေ့ါ
....................
ပေါ့ပါးသွက်လက်တဲ့ခြေလှမ်းတေွနဲ့ကျောင်းကြီးဆီသွားနေတဲ့ကောင်လေးရဲ့ရင်ထဲမှာသူေလးကိုတွေ့ရတော့မယ်ဆိုတဲ့စိတ်နဲ့ပျော်နေခဲ့ပေမယ့်မျက်နှာမှာတော့ရေခဲရိုက်တမျှအေးစက်စက်အပြုံးသာရှိနေခဲ့တာ
YOU ARE READING
Loving is not losing 🥴
Fanfictionချစ်မိရင်ရှုံးတယ်လို့ဘယ်သူပြောလဲ Kim Seok Jin ဒါဆိုချစ်မိရင်နိုင်တယ်လို့ရောဘယ်သူပြောလို့လဲ Jeon Jung Kook No...no... love is just empty. Kim Taehyung
