İnan Bana // Arcen

3

-☆-

Sabah uyandığımda,saat tam olarak 14.00'dı.Çok geç uyanmışım günü yatarak yemiştim resmen.Lavaboda elimi yüzümü yıkayıp lavabodan çıktım.Odamdan çıkıp yemekhaneye doğru ilerledim.
Emreden bir bildirim geldi.

Emremm
Uyandın mı lan
10.00

Siz
Yeni uyandim ya
yemekhaneye iniyom
14.20

Emremm
Yuh amk öğlen oldu
Camış gibi yatmışsın

Siz
Neyse yaw
arimmi kardesimi görüntülüü

Emremm
Ara bakem kardesini görüntülüü

-☆

En son emre böyle yazdıktan sonra kıkırdadım.Hemen görüntülü aradım.

"Selamın aleykümm"

"Aleyküm selam"

"Kahvaltını yapıyor musun?"

"He sıradayım doldurucam şimdi tabağımı"

"Bak doldur ye hepsini doyur karnını hep diyorum dememe gerek bile yok"

"Tamamm"

-☆

Sıram geldiğinde tabağımı doldurup boş bulduğum bir masaya geçtim.

"Sen kahvaltı yaptın mı peki hm?"

"Yaptım yaptım merak etme."

Kahvaltıyı yaparken Emre konuşmaya başladı.Kafamı telefonu sabitlediğim yere çevirdim.

"Arif"

"Efendim?"

"İyisin demi,panik atak geçiriyor musun?"

"Şey... Geceleri geçiriyorum."

"Hep aynı şeyleri görüyorsun değil mi..?"

"Evet.Artık alıştım gibi ama uyandığımda hep ter içinde olmuş oluyorum korkuyorum.Sonra panik atak-"

Lafımı birirmeden emre hemen araya girdi.

"Yurttakiler geliyor değil mi yanına?"

"Duyarlarsa evet geliyorlar.O kabuslardan sonra bazen uyanıp geri yatabiliyorum.Ama hemen panik atak geçirdiğimde kendimi sakinleştirmem zor oluyor.Kendimi bazen bir şekilde sakinleştirebiliyorum ama,sakinleşemediğimde uyuya kalıyorum."

Emrenin yüzü asılmıştı.

"Yeter artık senin kabus görüp panik atak geçirmeni istemiyorum Arif."

Birbirimize bir süre baktık.

"Psikoloğuna gidiyorsun değil mi?O ne diyor?"

"Yani bu kabuslarım ve panik ataklarım son günlerde arttığında bi ara verdiği ilaçları tekrar içebileceğimi söyledi ama kabul etmedim çok yan etkileri vardı."